تشریح سناریوی عملکرد DNS:
DNS (Domain Name System) سیستمی است که نام‌های دامنه (مانند example.com) را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند تا دستگاه‌ها بتوانند به یکدیگر متصل شوند. در اینجا مراحل اصلی عملکرد DNS را برایتان توضیح می‌دهم:
1 .درخواست نام:
وقتی شما در مرورگر وب یک نشانی وب را وارد می‌کنید، مرورگر ابتدا یک درخواست DNS به سرور DNS ارسال می‌کند تا نام دامنه را به آدرس IP معادل ترجمه کند.
2 .پرس‌وجو در سرورهای DNS:
سرور DNS محلی (معمولاً ارائه‌دهنده خدمات اینترنت شما) ابتدا می‌کوشد اطلاعات را در حافظه موقت خود جستجو کند. اگر آدرس IP برای نام دامنه در حافظه موقت وجود نداشته باشد، سرور DNS محلی درخواست خود را به سرورهای ریشه ارسال می‌کند.
3 .سرورهای ریشه:
این سرورها بالاترین سطح از سلسله مراتب DNS هستند. آنها اطلاعات دربارهٔ سرورهای دامنه‌های اصلی (Top-Level Domain Servers) را در اختیار دارند. سرورهای ریشه به سرور DNS محلی اطلاعات در مورد سرورهای دامنه‌های اصلی مرتبط با نشانی دامنه‌ای که جستجو می‌شود، ارسال می‌کنند.
4 .سرورهای دامنه‌های اصلی:
سرورهای دامنه‌های اصلی برای هر Top-Level Domain (TLD) مسئولیت تخصیص آدرس‌های IP برای دامنه‌های داخل آن TLD را دارند. سرور DNS محلی از سرورهای دامنه‌های اصلی می‌پرسد که آدرس IP مرتبط با نشانی دامنه مورد نظر را ارائه دهند.
5 .پاسخ به درخواست:
پس از دریافت آدرس IP از سرور دامنه‌های اصلی، سرور DNS محلی پاسخ خود را به مرورگر یا دستگاه ارسال می‌کند. مرورگر سپس از طریق این آدرس IP به سرور مقصد متصل می‌شود و صفحه وب مورد نظر را درخواست می‌کند.
این سناریو به طور خلاصه نحوهٔ عملکرد DNS را توضیح می‌دهد. این فرآیند به طور خودکار و پشت صحنه انجام می‌شود تا به شما اجازه دهد به طور آسان و به‌صورت مفهومی به منابع مختلف در اینترنت دسترسی پیدا کنید.