1. ISL (Inter-Switch Link):
ISL یک پروتکل تونلینگ است که برای اتصال و انتقال اطلاعات بین سوییچ‌ها در شبکه‌های LAN از طریق ترانک‌ها استفاده می‌شود. این پروتکل توانایی ارسال ترافیک تگ‌نشده و تگ‌شده را دارد و برای ایجاد اتصالات بین شبکه‌های مختلف VLAN استفاده می‌شود.
2. IEEE 802.1Q:
IEEE 802.1Q یک استاندارد برای محدود کردن ترافیک در شبکه‌های VLAN است. این استاندارد از تگ‌های 4 بایتی برای شناسایی VLANها استفاده می‌کند و به شبکه‌ها امکان می‌دهد تا از یک ترانک مشترک برای انتقال ترافیک بین VLANها استفاده کنند.
3. IEEE 802.1p:
IEEE 802.1p یک استاندارد برای کیفیت سرویس (QoS) در شبکه‌های LAN است. این استاندارد از تگ‌های 3 بایتی برای اولویت‌بندی ترافیک استفاده می‌کند. با استفاده از این تگ‌ها، شبکه می‌تواند انواع ترافیک‌ها را بر اساس اولویت‌های مختلف مدیریت کند.
4. VTP (VLAN Trunking Protocol):
VTP یک پروتکل مدیریتی است که در شبکه‌های VLAN به کار می‌رود. این پروتکل به شبکه‌ها امکان می‌دهد اطلاعات VLAN را بین سوییچ‌ها به صورت اتوماتیک تعمیم دهند، به این ترتیب تغییرات در VLANها را برای همه‌ی سوییچ‌های در شبکه به‌روزرسانی می‌کند و همچنین ایجاد VLAN جدید را به صورت مرکزی مدیریت می‌کند.
در شبکه‌های VLAN (Virtual Local Area Network)، واحد‌های اصلی که به صورت منطقی از یکدیگر جدا می‌شوند و ترافیک‌ها بر اساس آن‌ها مدیریت می‌شوند، به دو عنصر اصلی اطلاق می‌شود:
1. VLAN Area:
VLAN Area به معنای منطقه‌های مختلف شبکه VLAN است که به وسیله‌ی سوییچ‌ها از یکدیگر جدا می‌شوند. هر VLAN Area می‌تواند به صورت فیزیکی یا منطقی ایجاد شود و شامل تعدادی از پورت‌های سوییچ‌ها و یا یک گروه از دستگاه‌ها با ویژگی‌های مشترک است. VLAN Areaها به منظور ایجاد جداکردن شبکه‌ها و کاهش ترافیک ارسال شده در شبکه‌ها استفاده می‌شوند.
2. VLAN ID:
VLAN ID یا همان شناسه VLAN، یک عدد یکتا است که برای شناسایی هر VLAN در شبکه‌های VLAN به کار می‌رود. هر VLAN در شبکه‌های کامپیوتری به یک شناسه منحصر به فرد مشخص می‌شود تا ترافیک‌ها به درستی به آن‌ها توجه شود و درست توزیع شوند. این شناسه‌ها از عدد 1 تا 4094 می‌توانند باشند، اما برخی از شناسه‌ها مختص به استفاده ویژه هستند و به عنوان VLANهای رزرو شده محسوب می‌شوند.
به عنوان مثال، اگر در یک شبکه‌ی VLAN سه منطقه با شناسه‌های VLAN 10، VLAN 20 و VLAN 30 وجود داشته باشد، آن‌ها به عنوان سه VLAN Area مستقل شناخته می‌شوند و هرکدام از آن‌ها با یک VLAN ID منحصر به فرد مشخص می‌شوند.