MPLS Multiprotocol Label Switching

در زیر ترمینولوژی مربوط به MPLS و توضیحات آن به زبان فارسی و اصطلاحات به زبان انگلیسی آمده است:

1. MPLS (Multiprotocol Label Switching):
یک پروتکل مبتنی بر برچسب برای مسیریابی ترافیک در شبکه‌ها.

2. Label (برچسب):
یک کد کوتاه و یکتا که برای نمایاندن مسیر ترافیک استفاده می‌شود.

3. LDP (Label Distribution Protocol):
پروتکل توزیع برچسب برای تبادل برچسب‌ها و تنظیم توپولوژی MPLS.

4. LSP (Label Switched Path):
مسیر برچسب‌گذاری‌شده که توسط MPLS برای انتقال ترافیک ایجاد می‌شود.

5. VRF (Virtual Routing and Forwarding):
فضای مسیریابی مجازی که برای جداسازی ترافیک مختلف در یک شبکه MPLS VPN استفاده می‌شود.

6. RD (Route Distinguisher):
یک شماره یکتا که برای تمایز دادن بین VRF‌ها در MPLS VPN استفاده می‌شود.

7. RT (Route Target):
یک برچسب ویژه که به مسیرهای تبادلی بین VRF‌ها در MPLS VPN تعلق دارد.

8. MPLS TE (Traffic Engineering):
تکنیک مسیریابی MPLS که به مدیریت منابع شبکه و مسیریابی دقیق ترافیک کمک می‌کند.

9. QoS (Quality of Service):
مجموعه روش‌ها و تنظیمات برای ارائه خدمات با کیفیت در شبکه، از جمله اولویت‌دهی به ترافیک.

10. Label Stack (پشته برچسب):
ترکیبی از چندین برچسب که برای مسیریابی ترافیک از یک مبدأ به مقصد در MPLS استفاده می‌شود.

11. MPLS VPN (MPLS Virtual Private Network):
یک سرویس شبکه که به مشتریان امکان ایجاد شبکه‌های خصوصی مجازی درون شبکه‌های عمومی فراهم می‌کند.

12. PE (Provider Edge):
روترهای مرزی ارائه‌دهنده که مرز بین شبکه مشتری و شبکه ارائه‌دهنده را تشکیل می‌دهند.

13. CE (Customer Edge):
روترهای مشتری که به شبکه ارائه‌دهنده متصل می‌شوند.

14. P (Provider):
روترهای ارائه‌دهنده که ترافیک بین مشتریان و به سمت مقصد را انتقال می‌دهند.

15. MPLS Cloud (ابر MPLS):
زیرساخت MPLS که به عنوان وسیله ای برای انتقال ترافیک بین سایت‌ها استفاده می‌شود.

16. MPLS Label Swapping (تبادل برچسب در MPLS):
عملیت جایگزینی برچسب‌های MPLS در نقاط مختلف مسیر توسط روترها به منظور انتقال ترافیک.

17. Label Switching Router (LSR):
روتری که برچسب‌ها را برای مسیریابی ترافیک در شبکه MPLS استفاده می‌کند.

18. Ingress LSR:
LSR در نقطه ورودی به یک LSP که اولین برچسب را اختصاص می‌دهد.

19. Egress LSR:
LSR در نقطه خروجی از یک LSP که آخرین برچسب را برداشت می‌کند.

20. Penultimate Hop Popping (PHP):
یک عملیات در ingress LSR که برچسب‌های اضافی را از LSP برداشت می‌کند تا به egress LSR برسد.

21. MPLS Forwarding Equivalence Class (FEC):
یک گروه از بسته‌های با ویژگی‌های مشابه که با یک برچسب مشترک مسیریابی می‌شوند.

22. MPLS Control Plane:
بخش از MPLS که برای توزیع برچسب‌ها و تصمیم‌گیری در مورد مسیریابی استفاده می‌شود.

23. MPLS Data Plane:
بخش از MPLS که برای انتقال و جابجایی برچسب‌ها و ترافیک به طول می‌انجامد.

24. MPLS Network Architecture:
ساختار و توپولوژی یک شبکه MPLS که شامل LSRs، LSPs، VRFs و ارتباطات بین مشتریان است.

25. MPLS OAM (Operations, Administration, and Maintenance):
مجموعه فرآیندها و ابزارهای مدیریتی برای پیگیری و نظارت بر شبکه MPLS به منظور اطمینان از کارکرد بهینه.

26. MPLS Tunneling:
استفاده از MPLS برای ایجاد تونل‌های امن جهت انتقال ترافیک بین نقاط مختلف در یک شبکه.

27. MPLS LDP Session (Label Distribution Protocol Session):
ارتباط بین دو LSR برای تبادل اطلاعات مربوط به برچسب‌ها و LSP‌ها.

28. MPLS Penetration:
مرحله‌ای از MPLS که به ترافیک IP اجازه می‌دهد از زیرساخت MPLS عبور کند.

29. MPLS Label Stack Depth:
تعداد برچسب‌ها در یک پشته برچسب که نشان‌دهنده مسیر ترافیک است.

30. MPLS VPN Service Models:
مدل‌های خدمات MPLS VPN شامل تمامیت (Transparency), لایه 2 (Layer 2), و لایه 3 (Layer 3) که برای ایجاد شبکه‌های خصوصی مجازی استفاده می‌شوند.

31. MPLS Fast Reroute:
تکنیک‌هایی که در MPLS برای سریع‌تر کردن فرآیند بازگردانی ترافیک در صورت قطعی مسیر استفاده می‌شود.

32. MPLS Path Protection:
یک استراتژی در MPLS برای محافظت از مسیر‌ها و تضمین توپولوژی جایگزین در صورت قطع یا اختلال.

33. MPLS FEC (Forwarding Equivalence Class) Table:
جدول مرتبط با برچسب‌ها که تطابق FEC‌ها با برچسب‌ها را نشان می‌دهد.

34. MPLS TTL (Time-to-Live) Propagation:
رفتار MPLS در انتقال مقدار TTL از یک برچسب به برچسب دیگر در مسیر ترافیک.

35. MPLS QoS Marking:
تنظیم ترافیک MPLS با اولویت‌ها و تگ‌های QoS برای ارائه خدمات با کیفیت.

36. MPLS Label Swap Operation:
عملیات تعویض برچسب در MPLS که در هر LSR انجام می‌شود و مسیر ترافیک با تعویض برچسب‌ها مشخص می‌شود.

37. MPLS Label Advertisement:
فرآیند تبادل برچسب‌ها بین مسیریاب‌ها به منظور برچسب‌گذاری ترافیک.

38. MPLS VPN Topology:
توپولوژی مشتریان و ارائه‌دهندگان در یک MPLS VPN که نحوه ارتباط آنها و ترافیک‌های مشتریان را تعیین می‌کند.

39. MPLS Control Word:
یک واژه کنترلی که در بسته‌های MPLS به منظور ارتباط برچسب‌ها استفاده می‌شود.

40. MPLS Path Selection:
فرآیند انتخاب مسیر مناسب برای ارسال ترافیک در MPLS بر اساس ترافیک مشتری و قوانین مسیریابی.

41. MPLS Loop Detection:
روش‌ها و تکنیک‌های شناسایی حلقه‌ها در MPLS تا جلوگیری از تکرار ترافیک.

42. MPLS Opaque LSP:
نوع خاصی از LSP در MPLS که اطلاعات اضافی یا داده‌های OAM را حمل می‌کند.

43. MPLS Label Distribution Modes:
حالات مختلف توزیع برچسب‌ها در MPLS که ممکن است توسط LDP، RSVP-TE یا دیگر پروتکل‌ها انجام شود.

44. MPLS Static Label Allocation:
تخصیص دستی برچسب‌ها به LSP‌ها توسط مدیر شبکه.

45. MPLS Soft Preemption:
استفاده از یک مکانیزم در MPLS برای اولویت‌دهی و تعیین اولویت مسیرهای مختلف در شبکه.

46. MPLS Pseudowire:
ارتباط مستقیم بین دو دستگاه یا شبکه با استفاده از MPLS برای انتقال ترافیک لایه 2 (داده) از یک مکان به مکان دیگر.

47. MPLS Fast Reroute (FRR):
یک تکنیک در MPLS برای بازگرداندن ترافیک به مسیر جایگزین در صورت بروز قطعی مسیر.

48. MPLS LSP Ping and Traceroute:
ابزارهای دستیابی به مسیر و ارزیابی ترافیک در MPLS برای اطمینان از کارکرد درست مسیر‌ها.

49. MPLS BGP/MPLS VPN:
نوع خاصی از MPLS VPN که از BGP به عنوان پروتکل توزیع برچسب برای مدیریت ترافیک استفاده می‌کند.

50. MPLS Carrier Supporting Carrier (CSC):
یک مدل MPLS که ارائه‌دهنده‌ها به عنوان مشتری‌های یکدیگر عمل می‌کنند و به اشتراک‌گذاری ترافیک مشتریان خود را پشتیبانی می‌کنند.

51. MPLS-TP (MPLS Transport Profile):
نوع خاصی از MPLS که برای تجهیزات شبکه حمل و نقل (مانند شبکه‌های حمل و نقل تلفن) ایجاد شده است.

52. MPLS TTL (Time-to-Live) Expiry:
وقوع زمان انقضاء TTL در MPLS که می‌تواند به منظور شناسایی مشکلات در مسیر ترافیک مفید باشد.

53. MPLS LDP Session Setup:
مراحل ایجاد ارتباط بین LSR‌ها جهت توزیع برچسب‌ها از طریق LDP.

54. MPLS OAM Toolset:
مجموعه ابزارهای عملیات، مدیریت و نظارت در MPLS برای رصد و پایش شبکه.

55. MPLS DiffServ Model:
مدل افزایش کیفیت خدمات (QoS) در MPLS بر اساس تگ‌های DiffServ.

56. MPLS Tunnel Label:
برچسب اختصاص داده شده به برقراری تونل MPLS بین دو نقطه در شبکه.

57. MPLS Forwarding Entry (FEC Entry):
اطلاعات مرتبط با مسیریابی ترافیک برای یک Forwarding Equivalence Class (FEC) در جدول مسیریابی.

58. MPLS Push Operation:
عملیات افزودن یک برچسب به پشته برچسب ترافیک در LSR ارسال کننده.

59. MPLS Pop Operation:
عملیات حذف برچسب از پشته برچسب ترافیک در LSR دریافت‌کننده.

60. MPLS Label-Switched Router (LSR) Types:
انواع مختلف از LSR‌ها در MPLS شامل Ingress LSR، Transit LSR، و Egress LSR.

61. MPLS LSP Hierarchies:
ساختار پیشرفته‌تری از LSP‌ها که به صورت سلسله‌مراتبی برای مدیریت مسیر ترافیک استفاده می‌شود.

62. MPLS Traffic Engineering Database (TED):
پایگاه داده مورد استفاده برای مدیریت ترافیک و مسیریابی دقیق ترافیک در MPLS TE.

63. MPLS QoS Classification:
فرآیند تخصیص اولویت به ترافیک در MPLS بر اساس ویژگی‌های مختلف.

64. MPLS Control Plane Protection:
اقدامات و تکنیک‌ها برای ایجاد امنیت در MPLS Control Plane.

65. MPLS Carrier of Carriers (CoC):
مدلی از MPLS که ارائه‌دهنده‌ها به عنوان مشتریان یکدیگر عمل می‌کنند و به اشتراک‌گذاری ترافیک مشتریان خود را پشتیبانی می‌کنند.

66. MPLS Inter-AS Option A and Option B:
دو رویکرد مختلف برای اتصال شبکه‌های MPLS از طریق AS‌های مختلف در MPLS VPN‌ها.

67. MPLS BFD (Bidirectional Forwarding Detection):
استفاده از BFD به منظور اندازه‌گیری و نظارت بر مسیر‌ها در MPLS.

68. MPLS PE-CE Routing Protocols:
پروتکل‌های مسیریابی مورد استفاده بین PE و CE در ارتباطات MPLS VPN.

69. MPLS Data Center Interconnect (DCI):
اتصال دیتاسنترها به یکدیگر از طریق MPLS برای به اشتراک‌گذاری منابع و ترافیک.

70. MPLS LSP Concatenation:
ایجاد تونل‌های MPLS با ترکیب چندین LSP برای ارسال ترافیک.

71. MPLS BGP Route Reflection:
استفاده از Route Reflection در BGP به منظور تبادل اطلاعات مسیریابی بین مشتریان و ارائه‌دهنده‌ها در MPLS VPN.

72. MPLS LSP Bandwidth Reservation:
رزرو میزان پهنای باند مسیر توسط MPLS TE به منظور مدیریت منابع و افزایش کارایی.

73. MPLS LDP Graceful Restart:
فرآیند اعمال Graceful Restart در LDP برای حفظ تنظیمات در صورت بازنشست LSR.

74. MPLS Virtual Circuit (VC):
ارتباط مجازی از یک نقطه به نقطه دیگر در MPLS برای انتقال ترافیک.

75. MPLS L3VPN and L2VPN Services:
خدمات MPLS برای شبکه‌های مجازی از نوع لایه 3 (L3VPN) و لایه 2 (L2VPN).

76. MPLS Multicast VPN:
یک خدمت MPLS که به مشتریان اجازه می‌دهد ترافیک چندگانه را در یک شبکه اشتراکی بفرستند.

77. MPLS Hierarchical LSPs:
استفاده از سلسله‌مراتب LSP‌ها در MPLS برای ایجاد ساختار توپولوژی پیچیده‌تر.

78. MPLS Entropy Label:
استفاده از برچسب انتروپی در MPLS برای بهبود توزیع ترافیک در LSP‌ها.

79. MPLS OAM Session:
جلسه‌های مرتبط با ابزارهای عملیات، مدیریت و نظارت (OAM) در MPLS برای مشاهده و تست شبکه.

80. MPLS Segment Routing:
استفاده از Segment Routing به منظور مسیریابی و انتقال ترافیک در MPLS.

81. MPLS 6PE (IPv6 Provider Edge):
نسخه از MPLS برای پشتیبانی از اتصالات IPv6 در ارائه‌دهندگان خدمات.

82. MPLS LDP Session Negotiation:
فرآیند مذاکره بین LSR‌ها برای ایجاد ارتباط LDP.

83. MPLS P2MP (Point-to-Multipoint):
توپولوژی ارتباطی در MPLS که به مسیریابی ترافیک از یک نقطه به چند نقطه کمک می‌کند.

84. MPLS BFD for LSP:
استفاده از BFD به منظور نظارت بر LSP‌ها در MPLS.

85. MPLS Pseudowire Redundancy:
استفاده از تکنیک‌های اضافی برای ایجاد رزرو و اعتبارسنجی در Pseudowires.

86. MPLS LSP Fast Setup:
فرآیند تنظیم سریع LSP در MPLS برای کاهش زمان تأسیس تونل.

87. MPLS Control Plane Scalability:
توانایی شبکه MPLS برای مقیاس‌پذیری و پشتیبانی از شبکه‌های بزرگتر.

88. MPLS Network Convergence:
فرآیند همگرایی ترافیک در MPLS بعد از اختلالات یا تغییرات در شبکه.

89. MPLS Segment Routing Traffic Engineering (SR-TE):
استفاده از Segment Routing به منظور مدیریت و مهندسی ترافیک در MPLS.

90. MPLS Fast Reroute (FRR) Mechanisms:
تکنیک‌های مختلف برای اجتناب از قطعی مسیر و بازگردانی سریع ترافیک در MPLS.

91. MPLS LSP Tunneling:
استفاده از LSP‌ها به عنوان تونل‌ها برای حمل ترافیک از یک نقطه به نقطه دیگر در MPLS.

92. MPLS BGP Signaling:
استفاده از BGP به عنوان پروتکل تبادل اطلاعات مسیریابی در MPLS برای توزیع برچسب‌ها.

93. MPLS Label Propagation:
فرآیند انتقال برچسب‌ها از یک LSR به لایه LSR دیگر در MPLS.

94. MPLS P2P (Point-to-Point) LSP:
ایجاد یک تونل LSP بین دو نقطه در MPLS برای انتقال ترافیک.

95. MPLS Label Stacking:
افزودن چندین برچسب به پشته برچسب ترافیک در MPLS برای تعیین مسیر ترافیک.

96. MPLS DiffServ Aware TE:
استفاده از تگ‌های DiffServ برای بهبود مدیریت ترافیک در MPLS TE.

97. MPLS BGP Autodiscovery:
استفاده از BGP به عنوان مکانیزم خودکشفی برای MPLS VPN.

98. MPLS Virtual Router (VRF) Lite:
نسخه سبک‌تری از VRF در MPLS که برای تقسیم بندی لایه 3 در شبکه‌ها استفاده می‌شود.

99. MPLS Carrier-of-Carriers Option C:
یکی از روش‌های اتصال شبکه‌های MPLS از طریق AS‌های مختلف در MPLS VPN.

100. MPLS Static Route Configuration:
تنظیم و تعریف مسیرهای استاتیک در MPLS برای توجیه مسیریابی دستی.

101. MPLS BGP L3VPN Route Distinguishers and Route Targets:
مفهوم‌های Route Distinguishers (RD) و Route Targets (RT) در MPLS L3VPN برای تفکیک و مدیریت VPN‌ها و مشتریان.

102. MPLS LDP Session Maintenance:
مراقبت و نگهداری از جلسات LDP در MPLS برای اطمینان از کارکرد صحیح ارتباط‌ها.

103. MPLS PHP (Penultimate Hop Popping):
عملیات Pop برچسب توسط LSR قبل از مقصد نهایی در MPLS.

104. MPLS BGP Next-Hop Address:
استفاده از آدرس Next-Hop در BGP برای مسیریابی ترافیک در MPLS.

105. MPLS Egress PE Router:
مسیریاب PE در MPLS که به عنوان نقطه خروج برای ترافیک مشتریان عمل می‌کند.

106. MPLS Network Resiliency:
اقدامات و تکنیک‌ها در MPLS برای افزایش انعطاف‌پذیری و ایمنی شبکه در مقابل اختلالات.

107. MPLS Traffic Engineering with RSVP-TE:
استفاده از RSVP-TE به منظور مهندسی ترافیک و کنترل ذرات در MPLS.

108. MPLS BGP Label Unicast Address Family:
استفاده از BGP به عنوان پروتکل توزیع برچسب برای انتقال ترافیک یکتایی در MPLS.

109. MPLS Multicast Over L3VPN:
راه‌های ارسال ترافیک چندگانه در MPLS L3VPN.

110. MPLS Traffic Engineering Tunnels:
ایجاد تونل‌های MPLS برای مدیریت ترافیک و تخصیص منابع.

111. MPLS Traffic Engineering Constraints:
محدودیت‌ها و قوانین مختلفی که در MPLS TE برای تعیین ترافیک و منابع باید رعایت شوند.

112. MPLS BGP L2VPN EVPN:
یک پسوند از MPLS BGP L2VPN که از BGP-EVPN برای مدیریت لایه 2 VPN استفاده می‌کند.

113. MPLS Traffic Engineering FRR (Fast Reroute) Protection:
حفاظت ترافیک توسط FRR در MPLS TE به منظور جلوگیری از اختلال در مسیرها.

114. MPLS Multicast Label Distribution Protocol (MLDP):
استفاده از MLDP برای مدیریت ترافیک چندگانه در MPLS برای خدمات مولتیکست.

115. MPLS LSP Tunnel Protection:
تکنیک‌ها و راهکارها برای حفاظت و پوشش تونل‌ها در MPLS.

116. MPLS SR-TE (Segment Routing Traffic Engineering):
استفاده از Segment Routing برای مهندسی ترافیک در MPLS به صورت دقیق‌تر.

117. MPLS BGP Route Leaking:
فرآیند ترافیک بین VRF‌ها یا VPN‌ها در MPLS با استفاده از BGP.

118. MPLS Traffic Engineering with Shared Risk Link Groups (SRLG):
مدیریت ترافیک با در نظر گرفتن اشتراک ریسک بین گروه‌های لینک در MPLS TE.

119. MPLS PBB-TE (Provider Backbone Bridges Traffic Engineering):
استفاده از PBB-TE برای مهندسی ترافیک در شبکه‌های ارائه‌دهنده خدمات در MPLS.

120. MPLS In-Band Management:
مدیریت و نظارت بر دستگاه‌ها و تجهیزات در MPLS از طریق ترافیک شبکه.

121. MPLS Multicast VPN (MVPN):
یک خدمت MPLS برای ارسال ترافیک مولتیکست در شبکه‌های VPN.

122. MPLS-TP OAM (Operation, Administration, and Maintenance):
سیستم عملیات، مدیریت و نظارت در MPLS-TP برای ارزیابی و نگهداری شبکه.

123. MPLS BGP Auto Route Target Import:
رویکرد خودکار برای وارد کردن Route Target‌ها در BGP در MPLS VPN.

124. MPLS AToM (Any Transport over MPLS):
استفاده از MPLS برای حمل هر نوع ترافیک لایه 2 (همچون Ethernet) از یک مکان به مکان دیگر.

125. MPLS LDP Session Hold Timers:
تایمرهای نگهداری جلسه LDP در MPLS برای مدیریت اتصالات.

126. MPLS VPN Inter-AS Option C:
یکی از روش‌های اتصال شبکه‌های MPLS از طریق AS‌های مختلف در MPLS VPN.

127. MPLS Load Balancing Techniques:
تکنیک‌ها و راهکارهای توزیع بار ترافیک در MPLS.

128. MPLS BGP IP VPNv4 and VPNv6:
نسخه‌های مختلف از BGP برای مدیریت IPv4 و IPv6 در MPLS VPN.

129. MPLS Carrier-of-Carriers Option D:
یکی دیگر از روش‌های اتصال شبکه‌های MPLS از طریق AS‌های مختلف در MPLS VPN.

130. MPLS BGP Route Reflectors:
استفاده از Route Reflectors در BGP برای توزیع اطلاعات مسیریابی در MPLS VPN.

131. MPLS Loop Prevention Mechanisms:
مکانیزم‌های مختلف در MPLS برای جلوگیری از ایجاد حلقه در ترافیک شبکه.

132. MPLS Unified MPLS:
یک رویکرد یکپارچه به مدیریت تمام خدمات MPLS در یک شبکه.

133. MPLS Seamless MPLS:
پیاده‌سازی بدون اختلال MPLS در تریانه‌ها و شبکه‌های مشتری.

134. MPLS BGP L2VPN AToM (Attachment Circuit):
ارتباط میان BGP و AToM برای مدیریت اتصالات لایه 2 در MPLS.

135. MPLS BGP L3VPN Inter-AS Option AB and Option AB+:
روش‌های مختلف برای اتصال شبکه‌های MPLS از طریق AS‌های مختلف در MPLS L3VPN.

136. MPLS Service Orchestration:
مدیریت و هماهنگی خدمات MPLS برای مشتریان و شبکه‌ها.

137. MPLS QoS Marking and Policing:
عملیات نشان‌گذاری (Marking) و نظارت (Policing) بر کیفیت خدمات ترافیک در MPLS.

138. MPLS IP over DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing):
ایجاد ارتباط بین شبکه‌های IP و تکنولوژی DWDM برای بهبود عملکرد و کارایی.

139. MPLS Data Plane Security:
اقدامات امنیتی در لایه داده MPLS برای محافظت از ترافیک و دستگاه‌ها.

140. MPLS VPN Overlapping Address Space:
مدیریت VPN‌ها در MPLS در صورت تداخل فضای آدرسی بین مشتریان.

141. MPLS Network Optimization:
بهینه‌سازی شبکه MPLS برای افزایش کارایی و بهبود عملکرد.

142. MPLS Fast Convergence Techniques:
تکنیک‌ها و راهکارهای سریع برای همگرایی و بازیابی ترافیک در MPLS.

143. MPLS Multicast Distribution Trees:
ایجاد درخت‌های توزیع برای ترافیک مولتیکست در MPLS.

144. MPLS Label Swapping and Pop Operations:
عملیات تبدیل و پاکسازی برچسب‌ها در ترافیک MPLS.

145. MPLS SR-TE Path Computation and Optimization:
محاسبه مسیر و بهینه‌سازی مسیر در استفاده از Segment Routing Traffic Engineering.

146. MPLS BGP VPNv4 and VPNv6 Configuration:
تنظیمات BGP برای مدیریت VPN‌های IPv4 و IPv6 در MPLS.

147. MPLS P2P and P2MP LSP Signaling:
تبادل اطلاعات و سیگنالینگ برای LSP‌های نقطه به نقطه و نقطه به چند نقطه در MPLS.

148. MPLS Traffic Engineering Load Balancing:
تکنیک‌ها و راهکارها برای توزیع بار ترافیک در ترافیک مهندسی ترافیک در MPLS.

149. MPLS BGP L3VPN Route Selection Process:
فرآیند انتخاب مسیر در MPLS L3VPN با استفاده از BGP.

150. MPLS Network Monitoring and Troubleshooting:
نظارت و رفع اشکال شبکه MPLS برای اطمینان از عملکرد بهینه.

شبکه‌های MPLS (Multiprotocol Label Switching) در دنیای سیسکو به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند و نیازمندی‌ها و پیش‌نیازهای آنها به صورت زیر هستند:

نیازمندی‌ها:
1. تجهیزات شبکه MPLS:
برای پیاده‌سازی MPLS نیاز به تجهیزاتی دارید که از این فناوری پشتیبانی کنند، معمولاً روترها و سوئیچ‌های سیسکو استفاده می‌شوند.

2. نیازمندی‌های عملیاتی:
برای مدیریت و عملیات شبکه MPLS نیاز به دانش و مهارت در اجرا و پشتیبانی از آن دارید.

پیش‌نیازها:
1. تنظیمات بنیادی شبکه:
قبل از شروع پیاده‌سازی MPLS، باید شبکه‌تان به درستی تنظیم شده باشد، از جمله تنظیمات IP و روتینگ.

2. آماده‌سازی تجهیزات:
تجهیزات شبکه باید با نرم‌افزارها و تنظیمات مورد نیاز برای MPLS آماده‌سازی شوند.

نیازهای تنظیمات MPLS:
1. ایجاد Label Distribution Protocol (LDP):
این پروتکل برای توزیع برچسب‌ها در شبکه MPLS استفاده می‌شود. باید فعال شود و تنظیمات مورد نیاز اعمال شوند.

2. تنظیمات VRF (Virtual Routing and Forwarding):
اگر بخواهید شبکه‌های MPLS VPN را پیاده‌سازی کنید، باید VRF‌ها بسازید و تنظیمات مربوط به هر یک انجام دهید.

3. ایجاد MPLS LSPs (Label Switched Paths):
LSP‌ها برای ایجاد مسیرهای برچسب‌گذاری‌شده بین روترها به کار می‌روند. باید تنظیمات MPLS LSP مورد نیاز را انجام دهید.

4. تنظیمات MPLS TE (Traffic Engineering):
اگر نیاز به مدیریت ترافیک دقیق و مسیریابی مبتنی بر منابع دارید، MPLS TE باید تنظیم شود.

5. تنظیمات MPLS QoS (Quality of Service):
برای اطمینان از ارائه خدمات با کیفیت در شبکه MPLS، باید تنظیمات QoS مناسب را اعمال کنید.

این توصیفات به صورت خلاصه بوده و به عنوان یک مقدمه برای پیاده‌سازی MPLS در شبکه‌های سیسکو مفید هستند. برای جزئیات بیشتر و تنظیمات دقیق‌تر، می‌توانید به منابع مرتبط با MPLS در دسترس از سیسکو مراجعه کنید و یا از یک متخصص شبکه با تجربه در این زمینه کمک بگیرید.

سناریو تنظیم MPLS:
فرض کنید می‌خواهید یک شبکه MPLS در محیط سیسکو ایجاد کنید تا بین دو روتر اطلاعات را با استفاده از MPLS انتقال دهید. در اینجا چند مرحله اصلی برای پیاده‌سازی MPLS آمده است:

1. تنظیمات بنیادی:
- ابتدا باید تنظیمات بنیادی شبکه از جمله تنظیمات IP را روی هر دو روتر انجام دهید.

2. فعال کردن MPLS:
- روی هر دو روتر، MPLS باید فعال شود. این با فعال کردن MPLS feature set در تنظیمات سیسکو انجام می‌شود.

3. فعال کردن Label Distribution Protocol (LDP):
- برای توزیع برچسب‌ها، معمولاً از LDP استفاده می‌شود. باید LDP را روی هر دو روتر فعال کنید.

4. ایجاد Label Switched Paths (LSPs):
- باید مسیرهای برچسب‌گذاری‌شده (LSPs) بین دو روتر ایجاد کنید. این مسیرها به وسیله برچسب‌ها مشخص می‌شوند و باید انتخاب شوند.

5. تنظیمات روتینگ MPLS:
- باید تنظیمات مرتبط با روتینگ MPLS را انجام دهید تا ترافیک از طریق مسیرهای برچسب‌گذاری‌شده جریان یابی شود.

این فقط یک سناریو ساده برای پیاده‌سازی MPLS است. در شبکات واقعی، معمولاً بسیار پیچیده‌تر و با پیش‌نیازها و نیازمندی‌های بیشتری همراه است. مطالعه مستندات سیسکو و مشاوره با متخصصان شبکه در ایجاد و مدیریت شبکه MPLS بسیار مفید خواهد بود.

دستورات تنظیمات MPLS در دو روتر در سناریو پیشین به صورت خلاصه به شکل زیر می‌توانند باشند. توجه داشته باشید که این تنظیمات تا حد زیادی بر اساس نوع تجهیزات سیسکو و نیازهای شبکه شما متفاوت خواهند بود. برای موارد و تنظیمات دقیق‌تر، به مستندات سیسکو و نیازهای خود مراجعه کنید.

در این مثال، دو روتر به نام RouterA و RouterB وجود دارند:
1. فعال‌سازی MPLS:
برای فعال‌سازی MPLS بر روی هر دو روتر، دستور زیر را وارد کنید:


   ```
   RouterA(config)# mpls ip
   RouterB(config)# mpls ip
   ```

2. فعال‌سازی Label Distribution Protocol (LDP):
برای فعال‌سازی LDP بر روی هر دو روتر، دستور زیر را وارد کنید:


   ```
   RouterA(config)# mpls label protocol ldp
   RouterB(config)# mpls label protocol ldp
   ```

3. ایجاد Label Switched Paths (LSPs):
برای ایجاد یک LSP بر روی هر دو روتر، از دستورات مربوط به روتینگ MPLS استفاده کنید.
مثال:
برای ایجاد LSP از RouterA به RouterB:


   ```
   RouterA(config)# interface <interface-type> <interface-number>
   RouterA(config-if)# mpls ip
   RouterA(config-if)# ip route <destination-network> <destination-mask> <next-hop-router-ip>
   ```

برای ایجاد مسیرهای مشابه بر روی RouterB عمل کنید.

این تنظیمات اصولی MPLS هستند و بسته به معماری و نیازهای شبکه شما، تنظیمات دقیق‌تری نیاز خواهید داشت. مطالعه مستندات مرتبط با مدل تجهیزات سیسکو و مشورت با تیم فنی یا متخصصان شبکه بهترین انتخاب است.

4. تنظیمات VRF (Virtual Routing and Forwarding):
اگر می‌خواهید شبکه MPLS VPN را پیاده‌سازی کنید و بخواهید ترافیک مختلف را بین مشتریان جدا کنید، باید VRF‌ها را تنظیم کنید. به عنوان مثال، برای ایجاد دو VRF برای دو مشتری مختلف:
بر روی RouterA:


   ```
   RouterA(config)# ip vrf Customer1
   RouterA(config-vrf)# rd 100:1
   RouterA(config-vrf)# route-target export 100:1
   RouterA(config-vrf)# route-target import 100:1
   ```

بر روی RouterB:


   ```
   RouterB(config)# ip vrf Customer2
   RouterB(config-vrf)# rd 200:2
   RouterB(config-vrf)# route-target export 200:2
   RouterB(config-vrf)# route-target import 200:2
   ```

5. تنظیمات MPLS TE (Traffic Engineering):
اگر نیاز به مدیریت دقیق ترافیک و مسیریابی مبتنی بر منابع دارید، MPLS TE باید تنظیم شود. این می‌تواند تنظیمات پیچیده‌تری از جمله تعیین مسیرهای TE و تخصیص منابع باشد.

6. تنظیمات MPLS QoS (Quality of Service):
برای اطمینان از ارائه خدمات با کیفیت در شبکه MPLS، باید تنظیمات QoS را اعمال کنید. این شامل تعیین کیفیت سرویس (QoS) برای بسته‌ها و مدیریت ترافیک است.

توجه داشته باشید که تنظیمات دقیق و پیچیده‌تری نیز برای پیاده‌سازی MPLS در شبکات واقعی ممکن است لازم باشد و بستگی به نیازهای شبکه خود داشته باشد. در هر صورت، مهمترین گام برای تنظیم MPLS در شبکه سیسکو، مطالعه مستندات مربوطه و انجام تست‌ها در یک محیط آزمایشی است تا از صحت و عملکرد صحیح تنظیمات مطمئن شوید.

در ادامه به یک بررسی دقیق‌تر و جمع‌بندی تنظیمات MPLS در شبکه سیسکو می‌پردازیم:

1. فعال‌سازی MPLS:
- ابتدا برای شروع، MPLS را بر روی هر دو روتر فعال می‌کنیم. این دستورات تنظیمی را فراهم می‌کنند:


   ```
   RouterA(config)# mpls ip
   RouterB(config)# mpls ip
   ```

2. فعال‌سازی Label Distribution Protocol (LDP):
- برای توزیع برچسب‌ها و برچسب‌گذاری ترافیک، LDP را روی هر دو روتر فعال می‌کنیم:


   ```
   RouterA(config)# mpls label protocol ldp
   RouterB(config)# mpls label protocol ldp
   ```

3. ایجاد Label Switched Paths (LSPs):
- برای ارسال ترافیک بین روترها از مسیرهای برچسب‌گذاری‌شده (LSP) استفاده می‌شود. این مسیرها با استفاده از برچسب‌ها تعیین می‌شوند. برای مثال، برای ایجاد LSP از RouterA به RouterB:

بر روی RouterA:


   ```
   RouterA(config)# interface <interface-type> <interface-number>
   RouterA(config-if)# mpls ip
   RouterA(config-if)# ip route <destination-network> <destination-mask> <next-hop-router-ip>
   ```

- تنظیمات مشابه باید بر روی RouterB نیز اعمال شود.

4. تنظیمات VRF (Virtual Routing and Forwarding):
- اگر نیاز به جداسازی ترافیک مختلف برای مشتریان دارید، باید VRF‌ها را تنظیم کنید. به عنوان مثال، برای ایجاد دو VRF برای دو مشتری مختلف:

بر روی RouterA:


   ```
   RouterA(config)# ip vrf Customer1
   RouterA(config-vrf)# rd 100:1
   RouterA(config-vrf)# route-target export 100:1
   RouterA(config-vrf)# route-target import 100:1
   ```

بر روی RouterB:


   ```
   RouterB(config)# ip vrf Customer2
   RouterB(config-vrf)# rd 200:2
   RouterB(config-vrf)# route-target export 200:2
   RouterB(config-vrf)# route-target import 200:2
   ```

5. تنظیمات MPLS TE (Traffic Engineering):
- اگر نیاز به مدیریت دقیق ترافیک و مسیریابی مبتنی بر منابع دارید، MPLS TE باید تنظیم شود. این ممکن است تنظیمات پیچیده‌تری برای مدیریت منابع و مسیریابی داشته باشد.

6. تنظیمات MPLS QoS (Quality of Service):
- برای اطمینان از ارائه خدمات با کیفیت در شبکه MPLS، تنظیمات QoS مانند تخصیص اولویت به بسته‌ها و مدیریت ترافیک باید انجام شود.

باید توجه داشت که این تنظیمات اصولی MPLS هستند و تنها نمونه‌ای از تنظیمات ممکن هستند. بسته به نیازهای شبکه و معماری، ممکن است تنظیمات بیشتر و پیچیده‌تری نیاز باشد. مهمترین نکته این است که همواره از منابع معتبر مثل مستندات سیسکو و مشورت با متخصصان شبکه استفاده کنید و تنظیمات را در یک محیط آزمایشی تست کنید تا از صحت و عملکرد صحیح آنها مطمئن شوید.

دستورات تنظیمات MPLS TE و MPLS QoS در دستگاه‌های سیسکو با توجه به نوع دستگاه، نسخه نرم‌افزار، توپولوژی شبکه و نیازهای خاص شبکه‌تان تغییر می‌کنند. اما در خطوط کلی، برای تنظیمات MPLS TE، معمولاً شما نیاز به فعال‌سازی MPLS و سپس تنظیمات تونل‌های TE دارید. به عنوان مثال:

1. فعال‌سازی MPLS:


```
Router(config)# mpls ip
Router(config)# mpls label protocol ldp
```

2. تنظیم تونل MPLS TE:


```
Router(config)# interface Tunnel0
Router(config-if)# tunnel mpls traffic-eng path-option 1 dynamic
Router(config-if)# tunnel mpls traffic-eng priority 7 7
```

برای تنظیمات MPLS QoS نیز باید توجه داشته باشید که نیاز به کانفیگ QoS در MPLS است. این کانفیگ‌ها به شبکه و نیازهای شما بستگی دارند. به عنوان مثال:

1. تنظیم کلاس‌های ترافیک:


```
Router(config)# class-map match-all VoIP
Router(config-cmap)# match ip dscp ef
Router(config-cmap)# exit
```

2. تنظیم‌های اولویت‌دهی:


```
Router(config)# policy-map MPLS-QoS
Router(config-pmap)# class VoIP
Router(config-pmap-c)# priority percent 30
Router(config-pmap-c)# class class-default
Router(config-pmap-c)# fair-queue
```

3. اعمال تنظیمات به رابط MPLS:


```
Router(config)# interface Serial0/0
Router(config-if)# service-policy output MPLS-QoS
```

لطفاً توجه داشته باشید که این تنظیمات ممکن است بسته به نیازهای شما و شبکه‌تان تغییر کنند، و باید با دقت انجام شوند. همچنین، ممکن است نیاز به مطالعه مستندات سیسکو مرتبط با نسخه نرم‌افزار و دستگاه شما داشته باشید.

بله، برای تنظیمات MPLS TE و MPLS QoS در دستگاه‌های سیسکو، دستورات دیگری نیز وجود دارند. به طور کلی، تنظیمات MPLS TE شامل مواردی مانند تعیین مسیر‌یابی TE و تنظیم ویژگی‌های تونل‌های TE است. برای MPLS QoS نیز شما می‌توانید دستورات برای تنظیم اولویت‌دهی، ایجاد کلاس‌های ترافیک و اختصاص اولویت به پکت‌ها استفاده کنید.

به عنوان یک نمونه اضافی:
برای تنظیم مسیر‌یابی TE در MPLS TE:


```
Router(config)# ip explicit-path name PATH1
Router(config-ip-expl-path)# index 1 next-address <next_hop_router_ip>
Router(config-ip-expl-path)# index 2 next-address <next_hop_router_ip>
Router(config-ip-expl-path)# exit
Router(config)# interface Tunnel0
Router(config-if)# tunnel mpls traffic-eng path-option 1 explicit name PATH1
```

برای اولویت‌دهی به پکت‌ها در MPLS QoS:


```
Router(config)# class-map match-any VoIP
Router(config-cmap)# match ip dscp ef
Router(config-cmap)# exit
Router(config)# policy-map MPLS-QoS
Router(config-pmap)# class VoIP
Router(config-pmap-c)# set ip dscp af31
Router(config-pmap-c)# class class-default
Router(config-pmap-c)# set ip dscp default
```

توجه داشته باشید که این تنظیمات نیز به شبکه و نیازهای شما بستگی دارند، و باید با دقت انجام شوند. همچنین، ممکن است نیاز به مطالعه مستندات سیسکو مرتبط با نسخه نرم‌افزار و دستگاه شما داشته باشید.

  1. Entering the English page