مشاهده وب سایت از ایران

در این سناریو، هنگامی که یک فرد از طریق کامپیوتر شخصی خود درخواست مشاهده یک وب سایت را به یک سرور در آمریکا ارسال می‌کند، عملیات زیر برای مشاهده وب سایت انجام می‌شود:

1. ارسال درخواست:
فرد بازدیدکننده وب سایت، از طریق مرورگر خود درخواست مشاهده صفحه وب را به سرور مورد نظر ارسال می‌کند. درخواست شامل آدرس وب سایت مقصد (URL) و نوع درخواست HTTP (مثلاً GET) است.

2. مسیریابی:
ابتدا درخواست از کامپیوتر فرد ارسال کننده، از طریق شبکه محلی (مانند روترها و سوئیچ‌ها) به سرور محلی خود ارسال می‌شود. سپس سرور محلی، درخواست را برای مسیریابی به سمت اینترنت ارسال می‌کند.

3. مسیریابی درونی:
سرور محلی به عنوان مسیریاب اولیه، بر اساس جداول مسیریابی داخلی خود، بررسی می‌کند که برای رسیدن به سرور مقصد، باید درخواست را به کدام مسیریاب بعدی ارسال کند. این عملیات ممکن است شامل بررسی آدرس IP مقصد، استفاده از پروتکل‌های مسیریابی (مانند BGP) و تصمیم‌گیری بر اساس نرم‌افزارهای مسیریابی مختلف باشد.

4. مسیریابی خارجی:
پس از مسیریابی درونی، بسته درخواست به مسیریاب‌های خارجی در شبکه اینترنت ارسال می‌شود. این مسیریاب‌ها نیز بر اساس جداول مسیریابی خود و بهره‌گیری از پروتکل‌های مسیریابی، مسیر مناسب را برای رسیدن به سرور مقصد تعیین می‌کنند.

5. رسیدن به سرور مقصد:
بسته درخواست در نهایت به سرور مقصد در آمریکا می‌رسد. سرور مقصد با توجه به پورت مقصد (معمولاً پورت 80 برای HTTP) درخواست را دریافت کرده و پاسخ مربوطه را آماده می‌کند.

6. پردازش درخواست:
سرور مقصد درخواست را پردازش می‌کند. این ممکن است شامل خواندن فایل‌های مربوطه از سیستم فایل سرور، اجرای کدها (مانند PHP یا JavaScript)، دسترسی به پایگاه داده و سایر عملیات مربوطه باشد.

7. تولید صفحه وب:
بر اساس درخواست و داده‌های مورد نیاز، سرور مقصد صفحه وب مورد نظر را تولید می‌کند. این شامل کدهای HTML، CSS، JavaScript و تصاویر مربوطه است که به عنوان پاسخ به درخواست فرد ارسال می‌شود.

8. ارسال پاسخ:
سرور مقصد پاسخ را به صورت بسته‌های داده از طریق شبکه به سمت کامپیوتر فرد ارسال کننده انتقال می‌دهد. بسته‌های داده حاوی کدهای HTML، CSS و تصاویر مورد نیاز برای نمایش صفحه وب است.

9. دریافت و نمایش پاسخ:
بسته‌های داده حاوی پاسخ سرور توسط کامپیوتر فرد دریافت می‌شوند. مرورگر وب در کامپیوتر فرد، بسته‌های داده را باز کرده و کدهای HTML، CSS و تصاویر را تفسیر می‌کند. سپس صفحه وب نهایی بر روی مرورگر نمایش داده می‌شود.

در این سناریو، فرد مشاهده کننده وب سایت از طریق درخواست و دریافت پاسخ، قادر است به صورت محلی و بصری صفحه وب را در مرورگر خود مشاهده کند.

10. نمایش صفحه وب:
مرورگر وب در کامپیوتر فرد، پس از دریافت پاسخ از سرور، کدهای HTML، CSS و JavaScript را تجزیه و تفسیر می‌کند. این کدها باعث ترسیم و نمایش صفحه وب نهایی می‌شوند. محتویات صفحه شامل متن، تصاویر، لینک‌ها، فرم‌ها و سایر عناصر وب مورد نمایش قرار می‌گیرند.

11. دریافت منابع فرعی:
در حین تجزیه و تفسیر کدهای صفحه وب، مرورگر ممکن است به منابع فرعی نیاز داشته باشد، مانند تصاویر، فایل‌های CSS، فایل‌های JavaScript و سایر فایل‌های مرتبط. در این صورت، مرورگر درخواست‌های جداگانه برای دریافت این منابع ایجاد کرده و پاسخ‌های مربوطه را دریافت می‌کند.

12. نمایش تصاویر و فایل‌های چندرسانه‌ای:
تصاویر، ویدئوها، صداها و سایر فایل‌های چندرسانه‌ای موجود در صفحه وب، توسط مرورگر نمایش داده می‌شوند. مرورگر بر اساس فرمت منبع و استانداردهای مرتبط، این فایل‌ها را باز کرده و در صفحه وب نمایش می‌دهد.

13. تعامل کاربر با صفحه وب:
هنگامی که صفحه وب نمایش داده شده است، کاربر می‌تواند با آن تعامل کند. این شامل کلیک بر روی لینک‌ها، پر کردن فرم‌ها، ارسال درخواست‌های دیگر (مانند درخواست‌های AJAX) و سایر عملیات تعاملی است. مرورگر، اطلاعات و عملیات کاربر را به صورت درخواست‌های دیگری به سرور ارسال می‌کند و پاسخ‌های مربوطه را دریافت می‌کند.

14. پایان عملیات:
پس از اتمام تعامل کاربر با صفحه وب، عملیات مشاهده صفحه به پایان می‌رسد. صفحه وب مشاهده شده توسط کاربر بر روی مرورگر ثبت می‌شود و کاربر می‌تواند بازگردد و صفحات دیگری را مشاهده کند یا فعالیت‌های دیگر را در مرورگر خود انجام دهد.

در این سناریو، تشریحی از عملیات فنی مشاهده وب سایت توسط یک فرد از طریق کامپیوتر شخصی در آمریکا ارائه شد. این عملیات شامل مسیریابی بسته‌ها در شبکه، پردازش درخواست و ارسال پاسخ‌ها بین کامپیوتر فرد و سرور مقصد است.

با توجه به مدل OSI که شامل 7 لایه است، می‌توان سناریو تشریح عملیات مشاهده وب سایت را به شکل زیر با مدل OSI هماهنگ کرد:

1. لایه فیزیکی (Physical Layer):
- بسته‌های داده از طریق شبکه محلی به سرور محلی و سپس به سرور مقصد در آمریکا ارسال می‌شوند. این لایه بر مبنای فیزیک سیم‌کشی، روابط الکتریکی و فناوری‌های ارتباطی فعالیت می‌کند.

2. لایه پیوند داده (Data Link Layer):
- در این لایه، بسته‌های داده با استفاده از آدرس‌دهی فیزیکی (MAC)، برچسب‌گذاری می‌شوند و فرایند مسیریابی داخلی در شبکه محلی انجام می‌شود.

3. لایه شبکه (Network Layer):
- مسئولیت مسیریابی بسته‌های داده بین شبکه‌ها را بر عهده دارد. در این لایه، بسته‌های داده با استفاده از آدرس IP و پروتکل‌های مسیریابی مناسب، از سرور محلی به سرور مقصد هدایت می‌شوند.

4. لایه حمل (Transport Layer):
- درخواست و پاسخ مربوط به مشاهده وب سایت با استفاده از پروتکل انتقال (مانند TCP) در این لایه انجام می‌شود. این لایه مطمئن می‌شود که بسته‌های داده به صورت صحیح و در ترتیب صحیح به مقصد منتقل می‌شوند.

5. لایه جلسه (Session Layer):
- در این لایه، ایجاد و مدیریت جلسات بین فرستنده و گیرنده صورت می‌گیرد. این لایه امکان برقراری ارتباطات پایدار و مداوم را فراهم می‌کند.

6. لایه انتقال (Presentation Layer):
- این لایه مسئولیت تفسیر و تبدیل داده‌ها را بر عهده دارد تا فرمت‌های مختلف مانند HTML، CSS و JavaScript را قابل فهم برای مرورگر وب کند. مشاهده وب سایت در این سناریو شامل تفسیر کدهای منبع صفحه وب توسط مرورگر است.

7. لایه نمایش (Application Layer):
- در این لایه، برنامه‌های کاربردی مرتبط با وب سایت مانند مرورگر وب (مانند Chrome، Firefox، و غیره) در حال اجرا هستند. کاربر از طریق مرورگر وب درخواست مشاهده صفحه وب را ارسال می‌کند و پاسخ را دریافت می‌کند.

این تشریح سناریو بر اساس مدل OSI، به تفکیک لایه‌های مختلف، عملیات مشاهده وب سایت را توضیح می‌دهد و نحوه تعامل بسته‌ها و عناصر شبکه را نشان می‌دهد.

1. لایه فیزیکی (Physical Layer):
- بسته‌های داده در این لایه به صورت بیت‌های الکتریکی یا نوری از طریق شبکه محلی و اینترنت انتقال می‌یابند. این لایه مسئول ارتباط مستقیم با سخت‌افزار شبکه، مانند کابل‌ها و دستگاه‌های ارتباطی است.

2. لایه پیوند داده (Data Link Layer):
- در این لایه، بسته‌های داده به واحدهای کوچکتری به نام فریم‌ها تقسیم می‌شوند و هر فریم با آدرس‌دهی فیزیکی (MAC) برچسب‌گذاری می‌شود. سپس این فریم‌ها به شکل بیت‌های الکتریکی یا نوری ارسال می‌شوند. همچنین، این لایه مسئول تشخیص و اصلاح خطاها در ارتباط است.

3. لایه شبکه (Network Layer):
- در این لایه، بسته‌های داده با استفاده از آدرس IP و پروتکل‌های مسیریابی مناسب، مسیریابی می‌شوند. این لایه مسئولیت تصمیم‌گیری در مورد بهترین مسیر برای انتقال بسته‌های داده از سرور مبدأ به سرور مقصد را دارد.

ورود به صفحه فارسی