ساختار تراکنش TRC20

برای تعریف دقیق هدر (Header)، بدنه (Body)، و هش (Hash) یک تراکنش در شبکه بلاک چین TRC20 که بر بستر بلاک چین ترون (TRON) قرار دارد، باید به مفاهیم پایه‌ای بلاک چین، ساختار تراکنش‌ها، و استاندارد توکن‌های TRC20 توجه کنیم.

ساختار تراکنش TRC20

یک تراکنش TRC20 از اجزای زیر تشکیل شده است:

1. Header (هدر)

اطلاعاتی درباره تراکنش مانند نسخه، شناسه بلاک، timestamp و غیره:

بخش	توضیحات	اندازه
Version	نسخه پروتکل	4 بایت
Block ID	شناسه بلاک	32 بایت
Timestamp	زمان ثبت تراکنش	8 بایت

2. Body (بدنه)

شامل داده‌های اصلی تراکنش است:

بخش	توضیحات	اندازه
Sender Address	آدرس فرستنده	20 بایت
Receiver Address	آدرس گیرنده	20 بایت
Amount	مقدار انتقال داده شده	8 بایت
Gas Price	قیمت گس	8 بایت
Gas Limit	حداکثر گس مصرفی	8 بایت
Data	داده اضافی (اختیاری)	حداکثر 64 بایت

3. Hash (هش)

هش تراکنش برای تأیید و امنیت، که با الگوریتم SHA-256 یا Keccak256 محاسبه می‌شود (32 بایت).

کدنویسی برای تعریف ساختار

import hashlib
import struct

class TRC20Transaction:
    def __init__(self, version, block_id, timestamp, sender, receiver, amount, gas_price, gas_limit, data=""):
        self.version = version
        self.block_id = block_id
        self.timestamp = timestamp
        self.sender = sender
        self.receiver = receiver
        self.amount = amount
        self.gas_price = gas_price
        self.gas_limit = gas_limit
        self.data = data.encode('utf-8')

    def serialize(self):
        return struct.pack(
            ">I32sQ20s20sQQQ64s",
            self.version,
            self.block_id,
            self.timestamp,
            self.sender,
            self.receiver,
            self.amount,
            self.gas_price,
            self.gas_limit,
            self.data.ljust(64, b'\x00')
        )

    def calculate_hash(self):
        serialized_data = self.serialize()
        return hashlib.sha256(serialized_data).hexdigest()

# مثال
version = 1
block_id = b"block_identifier_example".ljust(32, b'\x00')
timestamp = 1697842800
sender = b"sender_address_example".ljust(20, b'\x00')
receiver = b"receiver_address_example".ljust(20, b'\x00')
amount = 1000000
gas_price = 10
gas_limit = 20000
data = "Transaction for Tether"

transaction = TRC20Transaction(version, block_id, timestamp, sender, receiver, amount, gas_price, gas_limit, data)
print("Serialized Transaction:", transaction.serialize())
print("Transaction Hash:", transaction.calculate_hash())

ایجاد، استقرار (Deploy)، و تبادل توکن‌های TRC20 در شبکه بلاک‌چین ترون (TRON)

ایجاد، استقرار (Deploy)، و تبادل توکن‌های TRC20 در شبکه بلاک‌چین ترون (TRON) به فرآیندهای دقیق فنی، حقوقی، و عملیاتی نیاز دارد. در ادامه این فرآیندها از مرحله طراحی تا تبادل به صورت کامل شرح داده شده است.

۱. طراحی و ایجاد توکن TRC20

تعریف استاندارد TRC20

TRC20 استانداردی برای توکن‌های ایجادشده بر روی شبکه بلاک‌چین ترون است. این استاندارد شامل مجموعه‌ای از توابع و رویدادها می‌شود که عملکرد توکن را مشخص می‌کنند. این استاندارد مشابه استاندارد ERC20 در اتریوم است.

کدنویسی قرارداد هوشمند

برای ایجاد یک توکن TRC20، ابتدا باید قرارداد هوشمندی نوشته شود که از استاندارد TRC20 پیروی کند. مثال زیر یک قرارداد ساده TRC20 به زبان Solidity است:

            
pragma solidity ^0.5.0;

contract TRC20Token {
    string public name = "MyToken";
    string public symbol = "MTK";
    uint8 public decimals = 18;
    uint256 public totalSupply = 1000000 * (10 ** uint256(decimals));
    
    mapping(address => uint256) public balanceOf;
    mapping(address => mapping(address => uint256)) public allowance;

    event Transfer(address indexed from, address indexed to, uint256 value);
    event Approval(address indexed owner, address indexed spender, uint256 value);

    constructor() public {
        balanceOf[msg.sender] = totalSupply;
    }

    function transfer(address _to, uint256 _value) public returns (bool success) {
        require(balanceOf[msg.sender] >= _value, "Insufficient balance");
        balanceOf[msg.sender] -= _value;
        balanceOf[_to] += _value;
        emit Transfer(msg.sender, _to, _value);
        return true;
    }

    function approve(address _spender, uint256 _value) public returns (bool success) {
        allowance[msg.sender][_spender] = _value;
        emit Approval(msg.sender, _spender, _value);
        return true;
    }

    function transferFrom(address _from, address _to, uint256 _value) public returns (bool success) {
        require(balanceOf[_from] >= _value, "Insufficient balance");
        require(allowance[_from][msg.sender] >= _value, "Allowance exceeded");
        balanceOf[_from] -= _value;
        balanceOf[_to] += _value;
        allowance[_from][msg.sender] -= _value;
        emit Transfer(_from, _to, _value);
        return true;
    }
}

۲. استقرار توکن در شبکه بلاک‌چین

شرایط حقوقی

قبل از استقرار، باید موارد قانونی زیر رعایت شوند:

ثبت توکن: ممکن است نیاز به ثبت آن در کشور محل فعالیت باشد.
رعایت قوانین مبارزه با پول‌شویی (AML) و شناخت مشتری (KYC).
شفافیت پروژه: ارائه اسناد مانند وایت‌پیپر (Whitepaper) برای معرفی اهداف و نحوه عملکرد توکن.

استقرار در شبکه بلاک‌چین TRON

برای استقرار قرارداد، از ابزارهایی مانند TronBox استفاده می‌شود. مراحل شامل:

کامپایل قرارداد: با استفاده از tronbox compile.
استقرار قرارداد: با استفاده از tronbox migrate.

            
tronbox compile
tronbox migrate --network mainnet

پس از استقرار، آدرس قرارداد هوشمند تولید می‌شود که به عنوان شناسه توکن عمل می‌کند.

۳. نحوه تبادل توکن در شبکه بلاک‌چین

الف) تراکنش‌های استاندارد

برای ارسال توکن بین دو آدرس:

کاربر فرستنده باید مقدار توکن مورد نظر را در اختیار داشته باشد.
تراکنش با تابع transfer انجام می‌شود: transfer(address recipient, uint256 amount)

ب) تعامل با قرارداد

کاربران یا برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) می‌توانند از توابع زیر استفاده کنند:

Approve: برای اعطای اجازه به شخص دیگر برای خرج کردن توکن.
TransferFrom: برای انتقال توکن از طرف کاربر.

ج) پرداخت هزینه گس

تمام تراکنش‌ها نیاز به هزینه گس دارند که در ترون با توکن بومی TRX پرداخت می‌شود.

۴. ساختار داخلی تراکنش TRC20

جزئیات تبادل توکن

هر تراکنش شامل داده‌های زیر است:

Sender Address: آدرس فرستنده.
Receiver Address: آدرس گیرنده.
Contract Address: آدرس قرارداد هوشمند توکن.
Function Call Data: شامل تابع فراخوانی شده (transfer یا approve) و پارامترهای آن.
Signature: امضای دیجیتال فرستنده برای تأیید تراکنش.

داده‌های باینری در تراکنش

برای ارسال تراکنش، اطلاعات به صورت باینری به شبکه ارسال می‌شود. نمونه داده:

            
0xa9059cbb [Function Selector: transfer]
0000000000000000000000007d9e2d0f28445b93839f1612f50f1b0f84a7fa65 [Receiver Address]
00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000f4240 [Amount]

رمزگذاری و امضا

تمام داده‌ها رمزگذاری می‌شوند و با استفاده از کلید خصوصی فرستنده امضا می‌شوند.

این امضا در شبکه اعتبارسنجی می‌شود.

۵. امنیت و نظارت

اقدامات امنیتی

مدیریت کلید خصوصی: کاربران باید کلیدهای خصوصی خود را به صورت ایمن نگهداری کنند.
کنترل گس: محدودیت گس برای جلوگیری از حملات DoS تنظیم می‌شود.
بررسی کد قرارداد: باید از آسیب‌پذیری‌هایی مانند Reentrancy یا Overflow جلوگیری شود.

نظارت و گزارش‌دهی

تراکنش‌ها توسط گره‌های شبکه تأیید می‌شوند.

اطلاعات تراکنش‌ها در مرورگر بلاک‌چین (مانند TronScan) ثبت می‌شود.

۶. فرآیند توزیع و عرضه توکن

ICO یا IEO: توکن‌ها از طریق عرضه اولیه به فروش می‌رسند.
Airdrop: توکن‌ها به صورت رایگان توزیع می‌شوند.
استفاده در DApps: توکن‌ها برای پرداخت یا تعامل در برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شوند.

تتر (Tether) چیست؟

Tether is a stablecoin on the blockchain network backed by the US dollar.

تتر یک ارز دیجیتال با پشتوانه است که به‌طور کامل به دلار آمریکا (USD) مرتبط است. به عبارت دیگر، هر واحد تتر معادل یک دلار آمریکا است که در پشتوانه آن وجود دارد. تتر برای ایجاد ثبات در بازار ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد، زیرا نوسانات کمتری نسبت به سایر ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین یا اتریوم دارد.

تتر به طور عمده در بازارهای ارز دیجیتال برای تجارت و انتقال ارزش به‌کار می‌رود، به‌ویژه در زمانی که افراد می‌خواهند از نوسانات ارزهای دیجیتال فرار کنند یا از تتر به‌عنوان یک دارایی امن استفاده کنند.

مزایای تتر:

ثبات قیمت: قیمت تتر با دلار آمریکا برابر است، بنابراین در مقایسه با دیگر ارزهای دیجیتال نوسان کمتری دارد.
سرعت انتقال: انجام تراکنش‌های تتر سریع و با کارمزد کم است.
دسترسی جهانی: تتر به‌راحتی در بسیاری از صرافی‌های ارز دیجیتال قابل معامله است.
حفظ ارزش: بسیاری از کاربران ارز دیجیتال از تتر به عنوان یک ابزار برای حفظ ارزش در زمان نوسانات شدید بازار استفاده می‌کنند.

TRC20 چیست؟

TRC20 یک استاندارد برای قراردادهای هوشمند در شبکه ترون (TRON) است. مشابه استاندارد ERC20 در شبکه اتریوم، TRC20 به کاربران اجازه می‌دهد تا توکن‌هایی بر بستر شبکه ترون ایجاد کنند و این توکن‌ها را در صرافی‌ها و بین کاربران دیگر به‌راحتی انتقال دهند.

شبکه بلاک‌چین ترون (TRON) چیست؟

ترون یک پلتفرم بلاک‌چینی است که برای ایجاد و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) طراحی شده است. ترون در تلاش است تا دنیای سرگرمی و رسانه‌های دیجیتال را با استفاده از بلاک‌چین به‌طور غیرمتمرکز و بدون واسطه به هم متصل کند.

ترون از الگوریتم Delegated Proof of Stake (DPoS) برای تایید تراکنش‌ها استفاده می‌کند که به آن امکان می‌دهد تراکنش‌ها را سریع‌تر و با هزینه کمتر نسبت به برخی دیگر از بلاک‌چین‌ها پردازش کند.

ویژگی‌های اصلی شبکه بلاک‌چین ترون:

سرعت بالا: شبکه ترون می‌تواند حدود 2000 تراکنش در ثانیه پردازش کند که آن را به یکی از سریع‌ترین بلاک‌چین‌ها تبدیل می‌کند.
هزینه پایین: کارمزد تراکنش‌ها در شبکه ترون بسیار پایین است.
مقیاس‌پذیری: ترون برای مدیریت میلیون‌ها تراکنش در لحظه طراحی شده است.
توکن‌های TRC20: مشابه با استاندارد ERC20 در اتریوم، TRC20 استانداردی برای ایجاد توکن‌ها بر روی شبکه ترون است.
قراردادهای هوشمند: امکان ایجاد قراردادهای هوشمند بر روی بلاک‌چین ترون فراهم است که اجازه اجرای خودکار توافق‌ها را بدون نیاز به واسطه می‌دهد.

TRC20: استاندارد توکن‌های ترون

TRC20 یک استاندارد توکن در بلاک‌چین ترون است که به‌طور ویژه برای تعریف و انتقال توکن‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شود. این استاندارد ویژگی‌هایی مانند توکن‌های قابل انتقال، حاکمیت غیرمتمرکز، و ایجاد قراردادهای هوشمند برای انجام تراکنش‌ها را پشتیبانی می‌کند.

ویژگی‌های TRC20:

کاملاً سازگار با ترون: توکن‌های TRC20 می‌توانند بر روی بلاک‌چین ترون به راحتی مورد استفاده قرار بگیرند.
مدیریت توسط قراردادهای هوشمند: توکن‌ها و تراکنش‌ها در شبکه ترون از طریق قراردادهای هوشمند به‌طور خودکار مدیریت می‌شوند.
کارمزد پایین: کارمزد تراکنش‌ها در شبکه ترون بسیار پایین است، که باعث می‌شود انتقال توکن‌ها اقتصادی‌تر باشد.
قابلیت انتقال بین کاربران: توکن‌های TRC20 را می‌توان به راحتی به سایر کاربران ترون منتقل کرد.
مقابله با حملات: بلاک‌چین ترون با استفاده از الگوریتم DPoS (Delegated Proof of Stake) از حملات احتمالی جلوگیری می‌کند.

تفاوت بین TRC20 و ERC20

ERC20 و TRC20 دو استاندارد مختلف برای ایجاد توکن‌ها در شبکه‌های بلاک‌چین اتریوم و ترون هستند. مهم‌ترین تفاوت‌ها عبارتند از:

سرعت تراکنش‌ها: تراکنش‌ها در ترون (TRC20) به‌طور کلی سریع‌تر از تراکنش‌ها در اتریوم (ERC20) هستند.
هزینه‌های تراکنش: هزینه‌های تراکنش در شبکه ترون بسیار پایین‌تر از اتریوم است.
مقیاس‌پذیری: شبکه ترون قادر به پردازش تعداد تراکنش‌های بیشتری در ثانیه نسبت به اتریوم است.

کاربردهای تتر (USDT) در شبکه ترون (TRC20)

تتر به‌عنوان یکی از پرکاربردترین استیبل کوین‌ها، در بسیاری از صرافی‌ها و پلتفرم‌های بلاک‌چینی به‌عنوان ابزاری برای حفظ ارزش استفاده می‌شود. وقتی تتر در شبکه ترون با استاندارد TRC20 ایجاد می‌شود، کاربران می‌توانند از مزایای سرعت بالا و هزینه کم برای انتقال و ذخیره تتر استفاده کنند.

مزایای استفاده از تتر در شبکه TRC20:

سرعت بالا: انتقال تتر از طریق ترون سریع‌تر از سایر شبکه‌ها است.
هزینه پایین: هزینه انتقال تتر در شبکه ترون بسیار کمتر از شبکه‌های دیگر است.
دسترسی آسان: کاربران می‌توانند به راحتی از تتر در صرافی‌ها و پلتفرم‌های مختلف استفاده کنند.

ارسال تراکنش در شبکه تتر (Tether)

ارسال تراکنش در شبکه تتر که روی بلاکچین‌هایی مانند اتریوم (ERC-20)، ترون (TRC-20)، یا بیت‌کوین (Omni) فعالیت می‌کند، به دلایل زیر ممکن است با مشکل مواجه شود، اما در اکثر موارد برگشت خودکار تراکنش به مبدأ انجام نمی‌شود:

1. مشکلات فنی شبکه

اگر تراکنش در شبکه تأیید نشود (به دلیل شلوغی شبکه یا پرداخت ناکافی کارمزد)، ممکن است تراکنش در وضعیت معلق باقی بماند. در این حالت، تراکنش معمولاً به حالت نافرستاده بازمی‌گردد و مبلغ دوباره در کیف پول شما قابل مشاهده خواهد بود.
اگر تراکنش تایید شود اما به آدرس اشتباهی ارسال شود، شبکه مسئولیتی در قبال بازگرداندن وجه ندارد.

2. ارسال به آدرس اشتباه

اگر تتر به آدرس نامعتبر ارسال شود (مانند آدرس روی شبکه اشتباه)، تراکنش برگشت نخواهد داشت. برای مثال:

ارسال TRC-20 به آدرس ERC-20.
ارسال به آدرسی که توسط کسی کنترل نمی‌شود.

3. برگشت خودکار (Refund)

شبکه‌های بلاکچینی طراحی شده‌اند که پس از تأیید تراکنش، تغییر ناپذیر باشند. بنابراین، در حالت عادی تراکنش برگشت داده نمی‌شود مگر اینکه گیرنده شخصاً وجه را بازگرداند.

4. مشکلات کیف پول

اگر مبلغ در کیف پول گیرنده قابل مشاهده نباشد، ممکن است کیف پول یا سرویس‌دهنده مشکل فنی داشته باشد. در این موارد، باید با پشتیبانی کیف پول یا صرافی مرتبط تماس بگیرید.

راه‌حل‌ها:

بررسی وضعیت تراکنش:
شناسه تراکنش (Transaction Hash) را در اکسپلورر مربوط به شبکه بررسی کنید:
- Etherscan برای ERC-20.
- Tronscan برای TRC-20.
تماس با پشتیبانی صرافی یا کیف پول:
اگر ارسال به صرافی یا کیف پول بوده و مبلغ دریافت نشده، از تیم پشتیبانی آنها کمک بگیرید.
احتیاط قبل از ارسال:
همیشه مطمئن شوید که آدرس گیرنده و شبکه صحیح است و کارمزد کافی پرداخت می‌شود.

اگر جزئیات خاصی درباره مشکلی که تجربه کرده‌اید وجود دارد، آن را به اشتراک بگذارید تا بهتر راهنمایی کنم.

پیگیری تراکنش با استفاده از TXID در سایت Tronscan

برای پیگیری تراکنش با استفاده از TXID در سایت Tronscan مراحل زیر را انجام دهید:

1. ورود به سایت Tronscan

به آدرس https://tronscan.org بروید.

2. جستجوی TXID

در صفحه اصلی، یک کادر جستجو وجود دارد.
TXID (شناسه تراکنش) خود را در کادر جستجو وارد کنید و Enter بزنید.

3. بررسی وضعیت تراکنش

اطلاعات تراکنش شامل موارد زیر نمایش داده می‌شود:

وضعیت تراکنش: موفق (Success) یا ناموفق (Failed).
مقدار ارسال شده.
آدرس فرستنده و گیرنده.
هزینه تراکنش (Fee).
تاریخ و زمان تراکنش.
شماره بلاک که تراکنش در آن ثبت شده است.

4. اطمینان از آدرس مقصد

بررسی کنید که آدرس گیرنده و مقدار ارسال شده صحیح است.
اگر مشکلی وجود داشت (مانند ارسال به آدرس اشتباه)، اطلاعات تراکنش را ذخیره کنید و با پشتیبانی مرتبط (صرافی یا گیرنده) تماس بگیرید.

نکات:

اگر وضعیت تراکنش ناموفق است، مبلغ به کیف پول شما برگشت می‌خورد. در غیر این صورت، تراکنش انجام شده و مبلغ به گیرنده منتقل شده است.
اگر TXID نامعتبر باشد، ممکن است تراکنش هنوز تأیید نشده باشد یا مشکلی در TXID وارد شده وجود داشته باشد.

پیگیری و تحلیل تراکنش در شبکه ترون با استفاده از Tronscan

برای پیگیری تراکنش در شبکه ترون و تشخیص اینکه تراکنش موفق بوده یا در مسیر مقصد است، باید اطلاعات نمایش داده‌شده در Tronscan را تحلیل کنید. در ادامه توضیحات دقیق‌تری آورده شده است:

1. اطلاعات مهم در صفحه تراکنش

بعد از وارد کردن TXID در سایت Tronscan و فشردن Enter، اطلاعات زیر را خواهید دید:

a. Transaction Hash (TXID): شناسه تراکنش شما که نشان می‌دهد اطلاعات مربوط به تراکنش معتبر و قابل پیگیری است.
b. Status (وضعیت تراکنش):
- Success (موفق): تراکنش کامل شده و مبلغ به مقصد رسیده است.
- Pending (در انتظار): تراکنش در حال پردازش است (به ندرت در شبکه ترون طولانی می‌شود).
- Failed (ناموفق): تراکنش به دلایلی انجام نشده (ممکن است کارمزد کافی پرداخت نشده باشد).
c. Block Confirmation (تعداد تأییدها):
- نشان می‌دهد که تراکنش در چند بلاک تأیید شده است.
- شبکه ترون معمولاً با یک تأیید، تراکنش را معتبر می‌داند.
- اگر تأییدها کمتر از 1 باشد، تراکنش هنوز به مقصد نرسیده است.
- اگر تأییدها بیشتر از 1 باشد، تراکنش به‌احتمال بسیار زیاد موفقیت‌آمیز است.
d. From (فرستنده): آدرس کیف پولی که تتر را ارسال کرده است.
e. To (گیرنده): آدرس کیف پول مقصد. بررسی کنید که این آدرس همان آدرس صحیح مقصد باشد.
f. Amount (مقدار): مقدار تتر ارسال شده. این مقدار باید با آنچه ارسال کرده‌اید تطابق داشته باشد.
g. Fee (کارمزد): میزان کارمزدی که برای تراکنش پرداخت کرده‌اید.

2. بررسی وضعیت تراکنش در راه مقصد

a. Pending (در انتظار):
- اگر وضعیت تراکنش Pending باشد، یعنی تراکنش هنوز توسط بلاکچین تأیید نشده است.
- در این حالت باید کمی صبر کنید.
- تأیید تراکنش در شبکه ترون معمولاً چند ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشد.
b. Success (موفق):
- اگر وضعیت Success باشد، تراکنش کامل شده و مبلغ به آدرس گیرنده واریز شده است.
- برای تأیید بیشتر، می‌توانید با صاحب آدرس مقصد (مثلاً صرافی یا کیف پول گیرنده) ارتباط بگیرید و وضعیت واریز را بررسی کنید.

3. مشکلات احتمالی و نحوه بررسی آنها

a. آدرس اشتباه: اگر آدرس گیرنده درست نیست، مبلغ به آدرس اشتباه ارسال شده و احتمالاً بازگرداندن آن ممکن نیست (مگر با همکاری مالک آدرس).
b. گیرنده هنوز مبلغ را نمی‌بیند:
- اگر تراکنش Success است اما گیرنده مبلغ را دریافت نکرده:
- ممکن است گیرنده (مثل صرافی) نیاز به زمان بیشتری برای پردازش داخلی داشته باشد.
- با پشتیبانی گیرنده تماس بگیرید و TXID را ارائه دهید.
c. عدم تأیید تراکنش:
- اگر تأییدها صفر است یا وضعیت Failed است:
- مطمئن شوید کارمزد کافی پرداخت شده باشد.
- تراکنش ممکن است معلق بماند و در نهایت بازگردد.

4. آموزش تصویری تحلیل تراکنش در Tronscan

مرحله 1: وارد کردن TXID در Tronscan.
مرحله 2: مشاهده Status برای فهمیدن وضعیت تراکنش.
مرحله 3: بررسی آدرس To و تطابق آن با آدرس مقصد.
مرحله 4: مشاهده تعداد تأییدها. اگر تأییدها بیشتر از 1 باشد، تراکنش به مقصد رسیده است.

5. نکات تکمیلی

شبکه ترون بسیار سریع است. اگر تأییدها انجام شده باشد، مبلغ به مقصد رسیده است.
اگر مشکلی دارید، می‌توانید اطلاعات تراکنش را با پشتیبانی گیرنده یا صرافی به اشتراک بگذارید.
همیشه قبل از ارسال تراکنش، آدرس و شبکه را دوباره بررسی کنید.

نودها و مکانیزم کارمزد در شبکه ترون

نودها (Nodes) در شبکه‌های بلاکچین، از جمله شبکه ترون (TRON)، رایانه‌های متصل به شبکه هستند که وظیفه ذخیره‌سازی، پردازش و تأیید تراکنش‌ها را بر عهده دارند. این نودها نقش کلیدی در حفظ امنیت و عملکرد شبکه ایفا می‌کنند. در شبکه ترون، نودها می‌توانند انواع مختلفی داشته باشند که در ادامه توضیح داده می‌شود:

انواع نودها در شبکه ترون

1. نودهای کامل (Full Nodes)

وظیفه: این نودها یک نسخه کامل از تاریخچه بلاکچین ترون را ذخیره کرده و درخواست‌های API را پردازش می‌کنند.

مالکیت: هر کسی که بخواهد می‌تواند یک نود کامل راه‌اندازی کند، به شرطی که تجهیزات مناسب داشته باشد.

2. نودهای شاهد (Witness Nodes)

وظیفه: این نودها مسئول تولید بلوک‌ها و تأیید تراکنش‌ها هستند.

مالکیت: نودهای شاهد توسط نمایندگان برتر (Super Representatives) اداره می‌شوند.

انتخاب: هر کسی می‌تواند با داشتن مقدار کافی توکن TRX و رأی کاربران شبکه، به عنوان نماینده برتر انتخاب شود.

3. نودهای Solidity

وظیفه: این نودها با نودهای کامل همگام‌سازی می‌شوند و داده‌های خاصی را برای بهبود سرعت بازیابی اطلاعات ذخیره می‌کنند.

مالکیت: معمولاً توسط توسعه‌دهندگان یا سرویس‌دهندگان بلاکچین استفاده می‌شود.

مالکیت نودها

1. نودهای عمومی (Full Nodes):

این نودها ممکن است توسط افراد یا سازمان‌هایی که به دنبال مشارکت در شبکه هستند، اداره شوند. مالکیت کاملاً غیرمتمرکز است و هر کسی با تجهیزات مناسب می‌تواند یک نود راه‌اندازی کند.

2. نودهای شاهد (Super Representatives):

این نودها توسط نمایندگان برتر مدیریت می‌شوند که از طریق یک سیستم رأی‌گیری غیرمتمرکز انتخاب می‌شوند. هر دارنده TRX می‌تواند با رأی دادن به کاندیداها در این انتخاب شرکت کند.

مالکیت مستقیم: متعلق به افراد یا سازمان‌هایی است که به نماینده برتر تبدیل شده‌اند.

غیرمستقیم: دارندگان TRX که رأی داده‌اند، از طریق پاداش‌ شبکه در درآمد این نودها شریک می‌شوند.

3. نودهای توسعه‌دهندگان:

این نودها ممکن است توسط تیم‌های توسعه‌دهنده یا کسب‌وکارهایی که خدمات مبتنی بر TRON ارائه می‌دهند، مدیریت شوند.

نودها چگونه انگیزه مالی دارند؟

نودهای شاهد (Super Representatives) از دو منبع درآمد دارند:

کارمزد تراکنش‌ها: بخش کوچکی از هزینه تراکنش‌های ارسال‌شده در شبکه.
پاداش تولید بلوک: پاداشی که برای هر بلوک جدید به نودها داده می‌شود.

سایر نودها (Full Nodes و Solidity Nodes) معمولاً مستقیماً درآمد ندارند، اما می‌توانند خدماتی ارائه دهند که از آن درآمدزایی کنند.

آیا مالکیت نودها متمرکز است؟

به دلیل سیستم رأی‌گیری DPoS در ترون، انتخاب نمایندگان برتر می‌تواند تا حدی به سمت متمرکز بودن تمایل داشته باشد، زیرا نودهای شاهد معمولاً توسط سازمان‌های بزرگ یا افراد با منابع زیاد (برای کسب رأی) اداره می‌شوند. با این حال، سایر نودهای شبکه غیرمتمرکز هستند و مالکیت آن‌ها به صورت آزاد در اختیار کاربران است.

کارمزد ارسال تتر (USDT) در شبکه ترون

کارمزد ارسال تتر (USDT) در شبکه ترون (TRON) به صورت TRX پرداخت می‌شود و به نودهای شبکه (Nodes) تعلق می‌گیرد. این کارمزدها به عنوان بخشی از مکانیزم انگیزشی شبکه بلاکچین طراحی شده‌اند تا نودها (Validator Nodes یا Super Representatives) را برای تأمین امنیت و اجرای تراکنش‌ها ترغیب کنند.

در بلاکچین ترون، از سیستم اجماع DPoS (Delegated Proof of Stake) استفاده می‌شود، به این معنا که 27 نماینده برتر (Super Representatives) وظیفه تأیید تراکنش‌ها و تولید بلوک‌های جدید را بر عهده دارند. کارمزدهای جمع‌آوری‌شده بین این نودها تقسیم می‌شود و به مشارکت‌کنندگان شبکه (کسانی که TRX خود را برای نمایندگان رأی می‌دهند) نیز پاداش داده می‌شود.

بنابراین، کارمزد ارسال تتر به موارد زیر تخصیص داده می‌شود:

پرداخت به نودها: برای تأمین هزینه‌های پردازشی و نگهداری شبکه.
تقویت امنیت و پایداری شبکه: از طریق مکانیزم پاداش‌دهی به مشارکت‌کنندگان.

در نهایت، این ساختار باعث می‌شود که شبکه ترون بدون وابستگی به نهاد متمرکز کار کند.